til. Og so tekur Mikael sjálvur orðið: Hann greiðir frá øllum árunum, tá hann ikki sá Gud. -Eg kundi ikki síggja Guds skaparverk, tí eg var so lammaður av rúsdrekka og rúsevnismisnýtslu. Men í 1987 hendi [...] og síðan havi eg bearbeitt mítt lív saman við øðrum øðrum edrúum alkoholikarum og við Guds hjálp. Nú síggi eg guds skapanarverk, og eg fái ikki nokk av tí, segði Mikael. -Í 1995 skuldi eg á eina langa [...] Hans er stórur maður, við ívnum hári við einum færri av reyðum í. Hann er álvarsligur nú hann boðar Guds orð og hann hevur eina dámliga rødd. Hann hevur góða tíð millum setningarnar, tí hann má ikki siga

gjort med hænder. Lad dem eje Palistina. Guds Israel er ikke et folk af kød og blod. Men som Rom 9:8 siger: “Det vil sige, det er ikke de kødelige børn der er Guds børn, men det er kun de børn, som er født [...] født i kraft af forjættelsen...” Altså et folk som er født af Gud. Det er Guds Israel. Og det kan ikke besejres med våben. Den éneste løsning på verdensfreden er at afvæbne magter og myndigheder. Så står [...] den solgt derhen til hvor pengene findes? Er den solgt til et budskab som råber til himmelen imod Guds orden? Ja. Verden ligger stadig i det onde og derfor har det onde altid en plads i medierne. Som det

lagdur okkum. Sum menniskju vilja vit helst vita alt og hvat ætlan Gud hevur við lívið okkara. Hví varð eg settur í verðina og hvat vil Gud við okkum. Ymist er, hvussu nógv vit náa at gera og hvussu nógv [...] hann so fara frá okkum so bráðliga? Beinleiðis svar fáa vit einki, men kunnu bert ugga okkum við at Gud veit, hvat hann ger. Sum tað stendur skrivað um spurvarnar, “og ikki ein teirra fellur til jarðar uttan

Bíblian, at uttan mun til, hvat hendir mær, eri eg í Guds hondum, í hansara varðveitslu.” Soleiðis var Óla Jákup, at hann trygt legði seg og sítt í Guds hendur og í hansara varðveitslu, og so ráddi bara um

91 ára gamlir. Við takksemi hugsa vit um Maju, systir og fastir okkara, um alt tað hon var og gav! Gud vælsigni tykkum, eftirkomarar hennara! Johannes og Sólbjørg

heyggin« sum Tove og Jón sungu so væl til jarðarferðina. Men Harrans vegir eru ikki okkara vegir, Gud vildi nakað annað við tær. Tann morgunin tú andaðist stendur so klárur fyri mær. Eg kom oman um 7-tíðina

sjómaður heila sítt lív, har hann var raskur og avhildin. Men nú orkaði pabba ikki at rógva meira, og bað Gud um at taka seg heim. So nú hevur pabba lagt árarnar inn í síðstu havnina. Pabba eg hugsi um teg hvønn

dagarnir, ið ásettir vóru, áðrenn nakar av teimum enn var komin. 17.Sum hugsanir Tínar eru mær dýrabarar, Gud, sum tær telja nógv, samanlagdar! Ein sangur ljóðar soleiðis: Jesus tú ert meir enn alt hjá mær, lív [...] vart sjúk, og tú vart vís í, at ein meining var við øllum. Tín vón var, at menniskju vendu sær til Gud, so tey kundu fáa lut í lívinum, sum tú hevði við Jesusi. Henda kraft og styrki bar teg ígjøgnum lívið

vil hervið, vegna gubbabørnini, lýsa frið yvir minnini um okkara elskaða Jákup gubba, og takka tær Gud, fyri lán av tí deiliga menniskjanum Jákupi Olsen. Kirstin

skal samles i himlen,i himlen engang Hver en sjel som sin frelser har kær Skal der love og prise sin Gud. Æra verði minnið um mína elskaðu ommu. ------ Mai-Britt