postvirkseminum hava vit á Posta hugt mest eftir Svøríki, ið er ta grannalandið, ið er komið longst í hesi tilgongd. Grundað á tær royndir onnur hava gjørt, grundað á okkara egnu royndir og grundað á framtíðar
lovar Javnaðarflokkurin, at ein brúkaralóg verður sett í verk við brúkarastovni og brúkaraumboði. Hesi skulu hava sum høvuðsuppgávu at upplýsa, ráðgeva og verja brúkaran móti órætti, eins og tey skulu
vinnulívið – m.a. ferðavinnan – hava? Sjálvur eri eg rættiliga vísur í, hvat svarið hevði verið, um hesi sluppu at siga sína hugsan: Vit vilja sleppa av landinum og til landið so ofta og so bíliga sum gjørligt [...] ein stór forðing fyri menning av samfelagnum í dag. Tí má fremsta fokus vera á prís og frekvens á hesi leiðini. Felagið má ikki lata seg freista til at skrúva hesar prísirnar upp, tí t.d. norska oljuvinnan
vinnulívið – m.a. ferðavinnan – hava? Sjálvur eri eg rættiliga vísur í, hvat svarið hevði verið, um hesi sluppu at siga sína hugsan: Vit vilja sleppa av landinum og til landið so ofta og so bíliga sum gjørligt [...] ein stór forðing fyri menning av samfelagnum í dag. Tí má fremsta fokus vera á prís og frekvens á hesi leiðini. Felagið má ikki lata seg freista til at skrúva hesar prísirnar upp, tí t.d. norska oljuvinnan
kann verða gjørd, áðrenn nøkur avgerð um annað skip verður tikin. Másin er týðilig tala um at skip á hesi farleið verða ikki skift út í heilum. Tá tað endiliga hendir, er avgerandi neyðugt, at man tryggjar
Íslands, Føroyar og Danmark á nógvum ymiskum marknaðum, við Norrønu, sum er einasta ferðafólkaskipið á hesi leiðini, er ótrúliga spennandi. Hvat saknar tú mest í gerandisdegnum? Eg haldi ikki at eg sakni nakað
íslendskum sjógvi. Eitt av hesum skipum landar í Føroyum í dag, og tvey koma heim at landa seinni í hesi vikuni. Á Fiskamarknaði Føroya vita tey at siga, at skipini, sum fiska í íslendskum sjógvi, hava eina
allir inn at landa fyrst í næstu viku. Lagt verður aftrat, at tvey garnaskip fiska svartkalva, og hesi koma helst inn at landa mánadagin. Fiskiskapurin eftir svartkalva hevur verið brúkiligur í seinastuni
minni og familja hanga óloysiligt saman við okkara jólahaldi, og líkamikið, hvussu okkara støða er hesi jólini, kunnu vit ikki renna undan hesum. At jólatíðin eisini leggur upp til, at vit minnast tey gloymdu
sum er ein skylda, so er tað at røkta hesa rættarskipan og brúka tær styrkir, sum eru innbygdar í hesi. Tí átti Kappingarnevndin alt fyri eitt at beitt málið á hægri stað, tá tað stóð greitt, at talan
