møguleika ímóti, men teir hava kortini eitt gott lið, og eg fari so avgjørt ikki í felag við teimum, sum rópa okkum fyri favorittar undan dystinum. Somikið avgjørdur er hjálparvenjarin á føroyska liðnum, Hjalmar

at gerast veruleiki. Og ikki minst landsstýrismanninum í útoyggjamálum, Eyðun Eltør. Vælsignaður, rópa neyðarróð saman við okkum, ella eru hetta avleiðingar av blokkinum? Men til allarsíðst, eg havi álit

myrkuri fram til okkara tíð, skal nú hálovast av einari neo-nationalistiskari mentanarelitu, har hesi rópa sum stungnir grísar um at "kongosangur" er partur av "okkara" føroysku nútíðarmentan. Hetta er ikki

standa upp á spæl og eitt fólk stendur fyri ófatiligum líðingum í einum kríggi. ? Kanska er tað at rópa seg uttanveltað ein lættur máti hjá føroyingum at sleppa undan at taka eina støðu. Tað er ein holdningur

meira vitan um sjúkuna, enn tá Fríðunn varð lítil. Men tað vóru sanniliga dagar, har eg hevði hug at rópa og skríggja: gev mær styrki. Men eg veit ikki, vit hava klárað tað, so onkrastaðni kemur styrkin frá

ella Kabul? Hvat eru tíðindi her á landi verd, um ikki alt ríkið er um at skrædna? Annan hvønn dag rópa yvirskriftirnar um svik, ábyrgdarloysi og slit. Sovorðnar søgur eru hvørki stórar ella forkunnugar [...] tí mongdin av tíðindum er so nógv økt, at skulu tey hoyrast, mugu tey pumpast so nógv upp, at tey rópa burtur úr rúgvuni. Men meira alt rópar, minni hoyra fólk. Góðskan á kunningini lækkar á henda hátt [...] hava størri áhuga enn sjálvt málið. Helst tí rópandi retorikkur gevur fleiri lættar yvirskriftir at rópa víðari út í luftina, har tær skapa stóra øsing eitt bil og so verða gloymdar í allar ævir. Seta í

at tokførarin við gráturødd skríggjar ?Mayday, mayday? í hátalaran. Her er alt ein hurlivasi. Summi rópa, onnur royna at vera rólig og øll royna at sleppa út. Bara út. Langt vekk frá hesum staðnum, sum støðugt

hetta sær Birita ljóst upp á hóast alt. Robinson hevur eisini hýst fleiri kjaftabreiðum dønum, sum rópa upp og alt og onki. Fíggindaskapur, hatur og samansvørjingar eru gerandiskostur hjá luttakarunum.

almennu upplýsingarnar frá, at meðan hinir rópa, so er tað uppgávan hjá Karl Anton at gera gallróp. Eingin »sangari« er í bólkinum, men allir bjóða seg fram at rópa. Karl Anton Klein er kendur frá ymsum s

um rocktónleik av tí harða slagnum, men talan var um støðug skift millum melodiøs petti og tað, tey rópa growl. Sangarin var í miðdeplinum alla tíðina, og hann kom sera væl frá síni framførslu. Hann var [...] lívlig bæði á pallin og á gólvinum í salinum. ? Beinan vegin tá ið vit komu á pallin, byrjaðu fólk at rópa og skríggja. Áðrenn vit høvdu spælt ein tóna, kókaði tað frammanfyri pallin. Tað var vell, sigur Eyðun