mín persón og mítt lív, á ein so góðan og stóran máta, at tað finnast ikki orð fyri tí. At fáast við seyð dámdi honum eisini sera væl, at fara til fjals, at fletta, í hoyggjan og ikki minst, tá farast skuldi

bónda, men tú gekk uppí bóndaskapin við lív og sál. Mangan var áhugavert at hoyra teg siga frá um seyð ella túrar burtur í haga. Tú gleddist yvir, at sonurin og bróðursynirnir høvdu so stóran áhuga í

og sál, og vart ein umsorgarfullur seyðamaður. Tú gleddi mangt langabbabarn við at ogna teimum ein seyð. Omma og tú livdu saman í 60 ár í hjunarbandi, og tit vóru ein góð fyrimynd fyri okkum. Tit vístu

settist hann ikki hendur í favn, men fekk sær fenað saman við vinmanninum, Eigil Hansen, skipara, bæði seyð, gæs, dunnur og eplaveltu. Terje var ein vinsælur og virkin maður. Hann hevði stóran áhuga fyri tí

fremst í hansara huga, men eisini systkin hansara, sum hann so trúliga helt samband við. Kaj fekst við seyð og annars alt fyrifallandi arbeiði, sum hoyrir til á bygd. Honum dámdi eisini væl at ferðast, og vitjaði

nøkrum. Vit skulu á fjall í komandi viku. Tað veit eg, at hann gleddi seg til. At fáa hvønn einasta seyð í rætt var hansara hjartamál. Fríggjakvøldið var Òla Kristian farin at stákast uppi í seyðhúsinum

og mamma, Inga f. Simonsen, var ættað av Viðareiði. Barnaárini vóru ótrúliga góð. Vit høvdu neyt, seyð, gæs, hønur, hund og kettu. Rossið Floru minnist eg eisini. Tá ið vit vóru í Havnardali í torvi, tá

sína tíð tætt knýttur at jarðarbrúkinum á Heimbøgarðinum. So leingi hann orkaði at fáast við haga og seyð, var hann mitt í rokanum - altíð sum ein ella annar tappur, sum var har sum mest var brúk fyri tí

t hjá teimum, sum hava seyð, og í hesum sambandi er ikki óvanligt at føra seyð ímillum oyggjarnar. Men nú minnir Heilsufrøðiliga Starvsstovan á, at tað er ólógligt at flyta seyð ímillum oyggjarnar uttan [...] loyvt at flyta seyð, sum hevur sjúkutekin ímillum oyggjarnar, og tað er heldur ikki loyvt at flyta seyð frá djórahaldi við smittandi sjúku. Somuleiðis er tað heldur ikki loyvt at flyta seyð úr einum hagaparti [...] seyður fær, sum sagt, ikki flutningsloyvi av teimum aftur. Hinvegin er tað loyvt at flyta livandi seyð ímillum pláss í teimum oyggjum har ridluskriði er staðfestur. Harafturat mælir Heilsufrøðiliga St

Rógvi, tinglimur Sjálvstýrisfloksins, hevur samanborið trolið, sum rekur fisk við fjallmenn, sum reka seyð í rætt. - Ein slíkur samanburður er púrasta burtur við. Seyðurin kann ikki flúgva, men fiskur kann