at hava ein peningastovn, sum kann veita tær kreditt. Tað er munurin mill­um lív og deyð hjá nógvum vinn­u­virkj­um, og nógv arbeiðspláss verða hótt, og nógvir húsagangir kunnu verða úrslitið. Tí er tað

meinigi føroyingurin, sum frálíður kann kasta sín lut aftur í landskassan. Hetta hevði verið ein sonn vinn-vinn støða. Boðini til landsins mynduleikar er tí: “Gerið ikki búskaparstøðuna verri, enn neyðugt er”

Soleiðis sótu tey hetta kvøldið og hugnaðu sær saman og prátaðu um alt millum himmal og jørð. Ein sannur vin­skap­ur varð knýttur teirra millum hetta kvøldið. Sum tey so sita og práta fellur prátið á Jóin, ið

kundi eisini vera speiskur nærum til tað seinasta. Á sjúkra­leg­uni var hann um­­givin av næstringum, vin­um og mong­um góð­um fólk­um. Framvegis hevði hann um­sorgan fyri vinum og goml­um starvsfeløgum. Hetta

tað seg gera? Runavíkar havn í Cannes Portal.fo Kundi ikki verið nógv verri Norðurkorea hevur ein vin í verðini Dimma

Báð­ar tjóð­ir­nar eru ríkar upp á náttúru og nátt­úr­u­til­feingi. Fisk­i­vinn­an hevur átt lívið í okkum. Blokk­ur­in úr Danmark hevur verið gott í­skoyti til landshúsarhaldini. Nú eru tekin til, at

øllum at døma einki at gera við at endurstovna felagið, og har­við er tað litið upp í hendurnar á vinn­uni sjálv at finna útav. Ein stórur munur á kreppuni í dag og henni í nítiárunum er Ar­beiðs­loys

ana­lys­era viðurskiftini, enn journ­a­list­ur­in og politisturin gjørdu fríggjdagin. Kanska tí tær hava vinn­u­lívsroyndir og vita, hvat tað er at reka for­rætn­ing, har pengarnir bara ikki koma av sær sjálvum

a. at royna ar­beiðs­evn­ini hjá borg­ar­um, ið eru vinn­u­tarn­að­ir og at skipa fyri ar­beiðs­venj­­ing, end­ur­búgv­ing og um­skúl­ing, so vinn­u­tarn­að aft­ur kunnu fara til ar­beið­is. Hann held­ur

verður skorin burt­ur. Troytt­andi er at hoyra upp á pol­­it­ik­arar sum vilja hapsa sær pol­it­isk­an vinn­ing burt­ur úr ein­um slík­um sorg­ar­leiki. Virð­i­lig­ari er, at pol­itiska skipanin og fak­fel