aftur hevur eitt lið í Keypmannahavnar-seriuni fyri fyrstu ferð í fimm ár. – Í einum lítlum felagi sum okkara, hevur hvør einasti limur og stuðul avgerandi týdning. Felagið telur nógvar dugnaligar leikarar
hava nýtt møguleikan at uppliva søguna, frá tey fyrstu fólkini komu til Føroya og nærum fram til okkara tíð. Tey, sum vitja Søgusavnið, hava higartil havt møguleika at velja ímillum føroyskt, danskt
teir ikki hava framt í verki - men hava gjørt beint tað øvugta. Støðan kundi verið tann sama hjá okkum. Men her verða flokkar ikki revsaðir fyri lyftisbrot. Her verða lyftisbrot brúkt taktiskt. Málið
hevur tað kortini ikki riggað. Vit kundu ímyndað okkum, at tá hesi flokkar endiliga høvdu meirilutan, so tóku teir av. Men har kom altíð okkurt annað í vegin. Møguleikin var í 1946, undir
Soleiðis fullu orðini á Vágaportalinum: »Siti í sama viðfangi og hugsi um okkara løgmann og fíggjarmálaráðharra, ið, sambært søgum, ið ganga manna millum, skylda føroyska samfelagnum ikki
stevnumiðum til tess at lívga onkrar lobbyistar. Tað sum er uppaftur meira órógvandi er, at okkara politiska skipan ikki megnar at semjast um at gera ein skipan, sum skal býta út stóru virðini
fingið týdningarmikla vitan um, hvussu útisetar hugsa, og hvørjar meiningar og virðir tey raðfesta fyri okkara samfelag. Eisini vildi eitt slíkt Ting knýtt útisetar tættari til føroyska samfelagið og harvið
fær ongan almennan stuðul. Inntøkurnar eru limagjald og peningagávur. Tað er umráðandi fyri okkara felag at vera meira framasøkið. Tí er neyðugt við nógvum limum. Soleiðis fær felagið betur hjálpt
. Vit hava eisini merkt her á redaktiónini, at politikarar úr samgonguni leggja trýst á okkum um tað sama – eisini við skuldsetingum um, at Sosialurin, Dimmalætting og Kringvarpið
og førleikar eru avgerandi fyri, hvussu vit sum einstaklingar og samfelag fara at klára okkum í einum støðugt meira globaliseraðum heimi. So er spurningurin, um hetta er ein hugburður
