um órættvísu kappingina hjá Kringvarpinum við privatu miðlarnar um lýsingarnar. Tað lysti okkum at vita, hvat hann heldur um tað. Men tað skilabesta, sum nýggi stjórin kann gera, er at sláa
fyri at tryggja donsk búskaparlig áhugamál – men eisini okkara hugsan um mannarættindi. Tað er ikki so, at vit ikki tora at siga okkara hugsan við kinverjar, segði Helle Thorning-Schmidt l
r er galdandi millum ung í 21. øld, tað er tekin líkasælu hjá foreldrum – sum á onkran hátt fær okkum at hugsa um vanrøkt, tí tilvitað foreldur kunnu ikki góðtaka, at teirra 12-13 ára gamla barn byrjar
Útvarpið og kringumstøður tess vóru samrøðuevnið við døgverðaborðið, í urtagarðinum og táið vit tóku okkum meira av løttum. Altíð og stund. Tíðum kimaði telefonin í gongini, tá vóru allar grindir latnar
kortið, og at vit skulu ansa eftir óndu ringrásini við bara at spara og spara, tí vit kunnu ikki spara okkum úr øllum. Hann nevndi, at vit skulu raðfesta Fróðskaparsetrið hægri, at vit leggja Vinnuháskaúlan
Hvar fekst tú tað?” spurdi hon so. So fekk hon søguna um tann fína og blíða mannin, sum hevði givið okkum tað. “Hvar hevði hesin maðurin fingið limonaduna frá?” spurdi mamma. “Hann keypti hana frá Geyta
aftur hevur eitt lið í Keypmannahavnar-seriuni fyri fyrstu ferð í fimm ár. – Í einum lítlum felagi sum okkara, hevur hvør einasti limur og stuðul avgerandi týdning. Felagið telur nógvar dugnaligar leikarar
hava nýtt møguleikan at uppliva søguna, frá tey fyrstu fólkini komu til Føroya og nærum fram til okkara tíð. Tey, sum vitja Søgusavnið, hava higartil havt møguleika at velja ímillum føroyskt, danskt
teir ikki hava framt í verki - men hava gjørt beint tað øvugta. Støðan kundi verið tann sama hjá okkum. Men her verða flokkar ikki revsaðir fyri lyftisbrot. Her verða lyftisbrot brúkt taktiskt. Málið
hevur tað kortini ikki riggað. Vit kundu ímyndað okkum, at tá hesi flokkar endiliga høvdu meirilutan, so tóku teir av. Men har kom altíð okkurt annað í vegin. Møguleikin var í 1946, undir
