fyri Føroyar. Aðrir føroyingar, ið luttóku, vóru Hans Birgir Hansen, Harry Hansen, Petur Petersen og Óli Olsen. Kortini má gerast vart við, at vit tosa um eina sera harða ítróttagrein, ið einans er ætlað
honum komu Jóhan Carl Dam, nevndarlimur í Havnar Arbeiðsmannafelag, Jóhan Mortensen, tíðindamaður og Óli Jacobsen, Fiskimannafelagsformaður. Ikki mist týdningin Jan Midjord, formaður í Havnar Arbeiðsmannafelag
Heine Justinussen á ting fyri hann), og hin var O. F. Joensen fyri sambandsflokkin. O. F. Joensen ella Óli í Skúla var afturvaldur í 1943, í 1945 og í 1950, men tá var hann eykavaldur. Eli Nolsøe umboðaði
førdi. Síðani var Levi við Skálanesi, sum pápin átti saman við Kjølbro, og sum elsti beiggi Levi, Óli, førdi, eftir at pápin var uppilagstur. Miðskeiðis í fimmti árunum tók Levi skiparaprógv í Klaksvík
skattalætta og einari nýggjari pensiónsskipan, men enn er ikki greitt, nær uppskotini verða løgd fram. Óli Breckmann hevur áður sagt, at hann fer at atkvøða fyri uppskotunum hjá andstøðuni, um ikki okkurt líka
tilvitan um fólkaræðilig rættindi. Sum t.d. tá rithøvundurin fýlist at teknara Sosialsins, Óla Petersen. Óli er satiriskur teknari. Og gjørdi hann ikki satiru burtur úr sitandi landsstýrið, løgmanni, varaløgmanni
longri, og fyrstu foreldrini í Norðoyggjum hetta túsundáraskeiðið gjørdust tískil Martina Steffensen og Óli Hansen úr Klaksvík. Frammanundan hava tey eina gentu, sum nú gongur á triðja ári, og saman við foreldrinum
kraterne 1979–1984 Johannes Martin Olsen Sambandsflokkurin Venstre 1981–1985 og 1994-98 Varalimur Óli Breckmann Fólkaflokkurin Konservative Folkeparti 1984–2001 Jacob Lindenskov Javnaðarflokkurin Soci
(Sissal Kristiansen, stovnari og eigari av Shisa Brand) Navia, Garðurin og Ferðavinnan ein heild (Óli Kristian á Torkilsheyggi, stovnari og eigari av Navia) Í veitsluni um kvøldið vórðu ársins heiðursbrøv
Malinský, ið er mest kend undir listanavninum Cheeky, sum hevur prýtt allar tær grønlendsku OY dósirnar. Óli Restorff Hansen, stjóri í OY, fegnast um nýggja samstarvið og sigur, at “tað er ein heiður at sleppa