á tindunum, tá palettin, litirnir, pensilin, fingrarnir og lørifti var sum ein spælandi eind, men niðri í dalinum, tá einki av hesum vildi tað, sum hann vildi..............onkur hevur samanborið mannalívið
sum hon nevnir sum verandi ótíðarhóskandi og beinleiðis óhøgligt umborð, er tann nógvi larmurin niðri í salongini. - Her er so nógvur larmur, at ein má næstan rópa til tann sum tú tosar við. Annars hoyrir
framvegis við. Eitt nú á Svangaskarði ímóti Russlandi, tá ið Todi legði Føroyar framum 2-1 og 2-1 sigurin niðri á Malta. Høgni Hoydal var frásøgumaður í sjónvarpinum. Malta var á odda eftir 1. hálvleik. So javnaði
Heygum minnast vit Jógvan sum arbeiðsmann. Hann var borin til garðin, og í tríati árunum var hann niðri og fyrireikaði seg at verða bóndi. Heimaftur komin legði hann til brots at bróta upp úr nýggjum. Um
Heimatænastuna at fáa henda heilivágin, sum var í sproytu. - Tað var onkuntíð, at hann stóð leingi niðri á apotekinum og bíðaði eftir heilivági, og onkuntíð kundi tað henda seg, at reseptin ikki var klár
meta um; men í hvussu er fingu vit gjølla vitan um orkuviðurskiftini í grannalondum okkara og eisini niðri á meginlandinum. Eftir bilsni útlendinganna at døma, hava Føroya kommunur, við sera røskum og dugnaligum
2009, varð hann aftur valdur til forseta í landinum. Í aðramáta er støðan fullkomiliga tann sama har niðri í dag, sum tá, hugleiðir Sonne Smith. Og soleiðis gongur prátið aftur og fram millum teir báðir k
ímillum umboðini úr hansara egna flokki. Og honum á baki kom so Edmund Joensen, sum bæði í greinum og niðri á Fólkatingi, hevur barst sum úlvur á skóg ímóti einum samdum løgtingi og talað hart ímóti, at Føroya
Egolm Reinert Bergunn Holgardóttir Edla Katarina Jacobsen Linda Bjørg Joensen (dagurin verður hildin niðri á Bryggini) Beinta Sveinbjørnsdóttir Poulsen Rói Olsen Torstein Paulason Brattaberg Alexander Habib
sethús. Ein tann drúgvasti at møta upp í arbeiðsklæðum var pápi. Antin tað var at vera uppi ella niðri, koyra rusk, mála og taka hond í úti og inni, so var hann fremstur. Tað er ein gleði at eiga slíkan