Hevur tú nakað yndisstað at halda summarferiu? – Ja góða veðrið og hitin er orsøkin, at eg gleði meg til frítíðina í Sløsse. Er nakað stað úti í heimi, sum droymir um at vitja í komandi árum? – Vit fóru

fegnast um, at tað hevur eydnast B36 at fáa hendan spælaran. - Eg eri glaður og errin av at kunna kalla meg B36-spælara. Eg síggi fram til eitt spennandi kappingarár, har eg ætli mær at geva mítt íkast, so felagið

farleið? - Ikki sum prísirnir eru nú. Eg eri ikki dagligur ella vikuligur gestur í Tórshavn, so fyri meg gera eyka minuttirnir at koyra gamla vegin ikki tað stóra. Túrarnir eru ikki so mangir. Men, um prísirnir

vinum og familju landið hann býr í. – Fyri seks árum síðani ognaði eg mær eitt DSLR myndatól, lærdi meg at brúka tað og at viðgera myndir. Tá broyttist alt. Fólk, sum fygja mær, dáma mína myndir, og tí verði

fingrnar, tí hon sløknar beinanvegin, um hon kemur í nánd av húð. Hann segði mær, at kann hatta fyri meg, so kann tað eisini henda fyri hann. Longri grein um óhappið kann lesast í Sosialinum um vikuskiftið

vit komu fram við Nólsoyar Pálsgarðinum í dag, stóð ein stórur bussur uttan fyri, so forvitnið dreiv meg innar. Tá var talan um eitt pensjónistaskeið á Føroya Fólkaháskúla, sum var á námsferð í Norðoyggjum

hugin til venjarastarvið. - Eg havi framvegis hug at verða venjari, men tað skal geva meining fyri meg at fara til arbeiðis. Tað var torført hjá mær, at fara til fuglafjarðar bara fyri at enda nummar seks

blóðinum og í mínum sinni. Eg eri so takksom fyri at hava eitt samband við Føroyar, og tað hevur lært meg so nógv. Sjálvandi brúki eg tað í minum tónleiki - og lívi sum listakvinna. Vit hava longri samrøðu

at rulla hjúnabandslógina aftur. - Føroyar eru næststørsti kærleikin í lívi mínum, og tí pínir tað meg at vita, at har eru nakrir føroyingar, sum meina, at tað í teirra landi ikki er pláss til mín kærleika

at landsliðsvenjarin ringdi til hann í gjár og spurdi hann at venja við í komandi viku. - Eg gleði meg, staðfestir Filip Jojic