i. Kringvarpið er eisini komið í skotmála, tað ræður um at berja niður allar instansir, sum kunnu rópa demokratisku prosessina uppaftur til dáð, og kritisku greiningina av tí, sum samgongan heldur varð

journalistar hava lítið talent, minni dirvi og ongan vilja til annað enn sum bebbaræddar neytakonur at rópa halleluja, hvørja ferð harra Hoydal sigur nakað, hóast meginparturin, hesin maður sigur, eru banalitetir

Evnið í leikinum, sum bygdi á veruligar hendingar í býnum Laramie, var tað fyribrigdið, vit í dag rópa hatursbrotsgerð. Inn til kappingina komu 37 sera ymisk handrit, mong av teimum áhugaverd. Vinnari

ábyrgd, at barnið er komið til mamman og hevur skapt ein trupulleika sum tey siga. Vit hoyra fólk rópa, at tað er teirra kroppur, og tey vilja bestemma. Men hví hava tey ikki gjørt tað áðrenn barnið kom

Barnagarðurin á Sandi hevur verið opin, hava starvsfólk javnan gingið túrar við børnunum Yviri í Urð, tey rópa. - Hetta er yviri við Gróthúsvatn, og her elska børnini at vera. Viðhefta mynd við fittu børnunum [...] yviri í síðstu viku, sigur hon. Barnagarðsleiðarin vísir á, at stóri sandurin - niðri á sand, tey rópa - javnan eisini verður vitjaður, og sandurin eins og umhvørvið Yviri í Urð eru eldorado hjá børnunum

er fimtan og ein fryntlig miðaldrandi svensk kvinna er ferðaleiðari. Er sjálv christianittur, tey rópa, og hevur búð her síðani 1976. Fyri tjúgu og fimm krónur fyri hvønn fáa vit henara tíð, so leingi

at hann var ónøgdur við eitthvørt. Knappliga brast ein úthurð upp, og ein harðmælt kona hoyrdist rópa: “Nú tigur tú og letur hann fáa frið at arbeiða, annars blaki eg teg í ánna!” Alt hevur sína tíð.

upp til himals og dagliga gera tað, mundu vit ikki gjørst ræðslusligin av øllum hesum illskapi? Tey rópa um hevnd og straff. Men veitst tú hvat stendur eina aðrastaðni í Halgubók? At runnið hevur annað blóð

ella vantandi trúgv, Jesus við hesum peikar á? Hyggja vit nærri at Jesu svari, sum fekk mannin at rópa: »Eg trúgvi, hjálp tú vantrúgv míni!« so kann tað skiljast sum um Jesus loftar orðunum hjá manninum:

gull og silvur, vil rusturin, sum er tess undirgangur, gerast ein vitnisburður móti okkum. Hann skal rópa hart fyri Guðs dómstóli um, at vit settu okkara álit á heimin, men vildu ikki líta á Guð. Og tí skal