sonur Arna og Karlu Dam. Sum avbygdarmaður kenni eg ikki til barnaár tíni, men havi skilt, at tað var lív í, har Hans Dávid var. Tú fórt tíðliga av bygdini at fáa tær útbúgving, tí felagsskúlin var ikki komin
í bygdini. Leikur hansara var fram úr góður, og var hetta mynd av manninum, sum gjøgnum eitt heilt lív hevur fjálgað um bygdina við síni rødd, pensli, sjónleiki og harmoniku, tí er boðskapurin so livandi [...] aldar gomlu málningunum, sum eru festir á veggin í hellum víða um, har upphavsins listamenn kveiktu lív í við sínum listaeygum og sínum góðu hondum. Enn eru hesir málningar til skjals og vera tað, so leingi [...] gjár 20. mars. Hann er uppvaksin á Rætt, niðri við sjóvarmálan. Her løgdust lunnar undir eitt ríkt lív í skaldskapi, tónleiki, sangi og sjónleiki. Hetta hevur hann borið við sær øll hesi ár. Hjartaliga
Munck - greinsan millum alt ella einki, sorg ella gleði, orð ella stummari talu, lív ella svarðloysi, ljós ella myrkur, lív ella deyða o.s.fr. Saknaður verður tú, Hans J., i familjuni, við endan á Bøvegi
verið til at havnað tilboðnum um at fara upp í samgonguna og ávirka innanífrá heldur enn at halda lív í einari samgongu, sum ein sigur seg vera so grundleggjandi ósamdan við. Annað, ið eg havi ilt við [...] limaskap í einasta politiska flokki, eg havi verið limur í í meira enn ein mansaldur. Skal flokkinum vera lív lagað, og skal hann hava nakra framtíð á jøvnum føti við aðrar politiskar flokkar, má leggjast á annan
at hýsa. Hann gáddi gjølla hugans gerð um mangt, sum vísir skriva um himnaheim og vøklu verð, har lív várt verður livað. Hann vandin um hvørt orð sítt var, at fjøld hann skilja skuldi, um bersøgin hann
ára aldri. Vit standa spyrjandi í sorg og sakni. Tú vart ferðarbúgvin; hvíldi í trúarvissuni um eitt lív eftir hetta foldarlívið, ja, seinastu tíðina longdist tær eftir at sleppa at síggja dýrdina hinumegin
útheiminum, veit eg ikki, men tað hevur verið stuttligt at eygleitt, hvussu myndin hevur fingið sítt egna lív, sigur Hans Juul Nystrøm Hansen.
savnandi og mennandi kraft. Ein, sum altíð hevur hugsað um felagsskapin og gjørt sítt til at halda lív í felagsskapinum. Hann hevur eisini bát og er limur í Bátafelagnum í Havn, er limur í Føroya Ellisakførum
fyri tí fátæku fjøldini, so skal tað avgjørt legggjast afturat, at hann kundi geva sínum hugsjónum lív á so góðum fyndarmáli, at vit øll eiga at vera honum takksom, og hann maktaði hartil eisini tað, sum
ferðina, har pápi mín og hann tingaðust um, hvat júst tá skuldi gerast fyri, at Sosialinum skuldi vera lív lagað. Her var Hans Jákup altíð konsekventur sum P. M. Dam: Einki blað, eingin flokkur, og tí skuldi [...] t tagt í hel. Í sonevndum bókmentasøgum verður sett effektiv parentes um tað, at maðurin alt sítt lív stríddist fyri javnaðarrørsluna í Føroyum og var ein av trúgvastu monnum P. M. Dams, og saman við honum