Veðrið hevur verið til vildar og væl av náta í vertíðini í ár. Hóast teljing í Skúvoy í ár vísti, at munandi minni er til av náta í ár, so hava royndirnar víst, at minst líka nógvur náti hevur verið at
skriva 10. august, er fínasta veður, og ivaleyst kann nátungi framvegis fáast á góðari nátaleið, um veðrið heldur sær í dag. Men, nú nærkast vertíðin veruliga endanum, og menn lata einki serligt at veðrinum
sitið stutt á sjónum. Portalurin hevur frætt frá nátamonnum í dag, og teir lata ikki væl at, hvussu veðrið vignaðist. Flestu gremja seg um, at lotið var ov frískligt, samstundis sum stór og tung alda var [...] tá fer at halla á hesum sinni. Hvussu leingi ungar sita eftir í berginum, veldst eisini um, hvussu veðrið háttar sær.
versna. Tað sæst aftur í útlátstølunum, at tíðirnar júst nú eru góðar. Húsarhald – mál: 50% minking Veðrið hevur stóran týdning fyri, hvussu stórt útlátið frá húsarhaldum er. Er tað kalt í veðrinum, sum tað
fastur fúsur í næstan hvørjari danskari stovu hesi seinastu mongu árini. Hann byrjaði at spáa um veðrið eina ferð um vikuna í TV-avísini í 1963, og hann gjørdist av álvara ein kendur persónur í 1988, tá [...] gomlum døgum, tá tøknin ikki var so framkomin sum nú, heldur Voldborg. - Tá vistu vit ikki, hvussu veðrið fór at verða nakrar dagar fram, og tí máttu vit brúka okkara royndir og góðu nøs. Í dag eru fimm
fyrimyndarlig á so mangan hátt. Tey hava verið og eru arbeiðssom, tey ganga dagliga túrar uttan mun til veðrið, duga væl at kvøða og teljast millum tey, sum við lív og sál eru í Dansifelagnum. Hetta og aðrir
goymdur av vegnum - hetta tí tað skuldi vera trupult hjá týsku bumbuflogførunum at bumba vøllin. Og at veðrið er sera skiftandi, tí fjøll og hav umgyrða vøllin, sum við sínum 1250 metrum eisini krevur heilt
grannalagnum, ynskja sær ferðforðingar oman eftir vegnum. Hetta kemst av, at bilar um sumrarnar, tá veðrið er gott, koyra við nógvari ferð omaneftir vegnum, og hetta meta foreldrini ikki vera trygt fyri børnini
koyrdu ein sunnudagsbiltúr. Vit vóru í Norðurðoyggjum, og í Kunoy steðgaðu vit á, maðurin og eg. Veðrið var gott. Vit settu okkum á ein bonk norðan fyri bygdina at práta um leyst og fast. Hon sigur, at
skjótt, minnist hann. Eygleiðari Hjálmar eygleiðir nógv ferðsluna til gongu. Hann heldur, at tá veðrið er illfýsið, sum tað ofta er í Føroyum, tykist tað sum bilførarar kroka í bilinum og skulu skunda
