gott. Tað kundi vera rokveiða viðhvørt. Einaferð fekk hann 2.500 pund eitt kvøld. Annars var ein hampilig veiða eini 4-600 pund. Tað var ymiskt, sum tað royndist við seiði. Tá ið tað var slakk við seiði

við okkum í ein klædnahandil í gøtuni niðri við havnina. Vit høvdu jú mist tað mesta, men fingu so hampilig klæði at ganga í á heimferðini. Flogsamband varð júst komið í lag millum Íslands og Føroya. Ætlanin

sum ein heimligur ketil...« Hvørji »vit« eru, fær lesarin ikki at vita, men við søgulok kann ein hampilig giting gerast. Frásøgumaðurin hugsar aftur til sína fyrstu vitjan »til meistarans land«, sum greidliga

bæði so og so. Hetta kundu vit ikki siga. Teir íslendingar, sum vit høvdu nakað við at gera, vóru av hampi­lig­astu monnum og hartil reiðiligir, tað skulu teir eiga frá mær. Spældu hvørjum øðrum puss Ein abbasonur

inn móti landi Vit komu yvir síðst í februar mánað, og vit høvdu fingið nógvan fisk. Veðrið var hampi­ligt, men sum rímiligt er á suðurlandinum, so vóru altíð onkrir bakkdagar uppií. Tað var 26 mars, ein

konu á Oyrarbakka koma við sær. Tey máttu so klára seg sum onnur í somu støðu. Tryggingin var tá hampilig, men tað valdað­ist eisini, hvussu fólk vóru fyri við láni og tílíkum. Tað varð latin ein upp­­hædd

eitt sera stórt land, har tað er ringt at koma fram. Tó fekk eg møguleika fyri at kunna meg um ein hampi­liga stóran part av Suður-Etiopia, har eg jú kom at arbeiða á ymiskum plássum. Meðan eg var í Konso

1896. Hetta felag legði í fyrsta umfari ikki dent á at fáa lønarsáttmála. Skipararnir vóru longu tá hampi­liga væl tryggaðir við tí parti av veiðuni, sum teir fingu. Høvuðs­málið var at virka til frama fyri

Grønlandi. Tað gekk ikki so gott, men so fóru vit í sild, og tað gekk gott, so tað varð kortini eitt hampiligt ár. Skipari var Niels Jacob Nielsen av Strondum, sum eisini átti hana. Útróður Nú fari eg at rógva