Krabbin sum var rikin av vølli nakrar ferðir hevði fingið fastatøkur á honum. Vit sum høvdu leitað okkum í Sjóvar Kirkju henda vakra augustdag, hoyrdu Jógvan Fríðriksson biskup lýsa Lýður sum persón
at minka 10 prosent í orkunýtslu næstu tvey árini, men tað merkir als ikki, at vit so fara at seta okkum upp afturá. Tað snýr seg um at verja umhvørvið sum mest, og samstundis at gerast meiri óheft at
hava trupulleikar við sær, at so nógv verður gjørt burtur úr einum smábarni. – Vit skipa altíð fyri okkara átøkum í samráð við løgregluna, og tað er umráðandi, at vit halda aftur viðhvørt, so løgreglan [...] løgreglan skal samstarva við onnur lond, og eg veit, at myndugleikar í øðrum londum eru hugaðir at brúka okkara skipan, sigur Dirk Depover, kunningarleiðari hjá Child Focus, at enda. (Kelda: Aftenposten) --
sett á, tí Maggi’sa bilur eisini hevði slíka. Góði Maggi, tað var tann tíð, tá ið bilar fyltu alt í okkara dreingjahøvdi, men tað kanst tú ikki siga, tí fyri títt viðkomandi var tað ikki bara tá! Framvegis
fer at bera betri til at fiska sjálvir. Alt ber til, men í báðum førum hevur tað stóran týdning fyri okkum, at vit í góðari tíð fáa at vita, hvat og hvussu nógv vit sleppa at fiska, leggur hann dent á.
Enn eina ferð er tað Magni Husgaard, ið við sínum monnum syrgir fyri tónleikinum, so vit gleða okkum veruliga til eina góða hallarkabarett, ið einki stendur aftan fyri tær báðar, ið hava verið
mæltu frá, tá vit ásettu egnu kvotu, men vit vóru ongantíð í iva, tí Føroyar áttu størri makrelkvotu. Okkara sjálvsagda rætt, sum var størri enn tað, sum undanfarna makrelsemjan var grundað á. Tað vísti [...] handalag. Sum formaður í uttanlandsnevndini kann eg somuleiðis fegnast um, at tað hevur hepnast okkum í tøttum samstarvi við landsstýrismannin í fiskivinnumálum at koma ásamt um, hvussu trætan við
føroyskum havøki, so kunnu vit vænta, at hesin skjótt vaksandi makrelstovnur kemur at hava við sær, at okkara verandi margfalda lívfrøðiliga skipan fer úr spónalagnum. Vísandi til tað, sum Norska Hav
fjeppast uppi í. Stødd í Danmark vavdu ommudøturnar um hana, meðan leikur fór fram. Síðstu jól vóru so okkara fyrstu jól uttan mammu. Undarliga tómt. Ommudøturnar hildu tó, at við allari virðing fyri ommu [...] er um, at tað var ikki ein løtt uppgáva hjá teimum. Tað, sum mamma sá ella hoyrdi, gav henni altíð okkurt hugskot, og við tí hevði hon altíð úr at gera. Hon var altíð við uppá okkurt nýtt og livdi lívið [...] var okkara mamma, svigarmamma, omma og langomma. Vit eru væl greið yvir, at saknurin hjá øðrum enn okkum er til staðar. Vit hugsa her um vinkonuna gjøgnum mong ár, Marionnu. Børnini hjá Paulu mostur, har
lønini gjaldast til pensjónsgrunnin hjá Helenu Dam á Neystabø og Óla Breckman. Vit skulu sjálv gjalda okk-ara egnu pensjón, fyri at nýta orðini hjá almanna- og heilsu-mála-ráð-harr-anum. Landsstýrismaðurin
