Hovstunnilin -Hatta kunnu teir akkurrát tað sama spara sær. Tórður Holm, sum koyrir treylara í Suðuroy, ivast ikki, tá ið hann skal meta um ætlanina at gera tunnil ímillum Øravík og Hov. Hann sigur, at [...] verður tunnilin lagdur soleiðis sum Landsverkfrøðingurin hevur skotið upp, kunnu teir akkurat tað sama spara sær at gera tunnil yvirhøvur. Og Tórður Holm átti at vita, hvat hann tosar um. Hann hevur í fleiri

Álvaratos! Nú ætlar Uttanríkisráðið at spara 1/3 av menningarhjálpini, so at vit í 2011, bara skulu lata tað, sum svarar til 40 krónur pr. íbúgva í landinum. Hetta er milt sagt skomm.??Tað var í 2005, [...] lýsa hetta evnið. Men síðani hevur lítið og einki verið at hoyrt til evnið.??Nú skal okkara land spara, og tá verða tey rakt, ið eru ringast fyri, og ongan hava at rópa fyri seg. Rópini úr Mosambik, úr

men ein politisk ráðgeving. ­ Støðan var tann, at upsin og hýsan vóru sera illa fyri. ­ Og fyri at spara teir stovnarar, mæltu tann politiskt valda Bygnaðarnevndin til at hækka fiskiskapin eftir upsa munandi

soleiðis sum fólk í nógvum øðrum størvum fáa, og løgtingslimir siga, at í longdini fer hetta at spara landskassanum hundraðtals milliónir um árið. Les eisini: Annaðhvørt tingfólk missur ikki pensónina

og tað sær næstan út fyri mær, sum leiðslan ætlar at venda sjúklingunum í hurðini fyri at kunnu spara, sigur Óluva í Gong á heimasíðuni hjá felagnum. Hon skilur ikki, hvat hugsað verður um, tá sagt verður

út fíggjarliga fyri landskassan: Hækking av inntøkumarki: Kostar 1,5 mill Ikki javnað studningin: Spara 900.000 kr Samla: kostar 600.000 kr Tað eru nú altso bara 150 sum fáa “ágóða” av inntøkumarkinum,

tímalønta, sum í fleiri ár hevur spart upp til eftirløn. Og tey, sum hava størsta tørvin á hjálp, skulu spara og skerjast. Tríggjar sterkar frælsisrørslur Allur politikkurin, sum verður førdur í dag, byggir á

og taka havnargjald fyri Smyril úr roknskapinum, skal fíggjarmálaráðið strika allar dagbøturnar. Spara 24000 krónur í part Sostatt sleppa býráðslimirnir undan at betala bótina og hjá summum er talan um

støðu í samgonguni, har vit sita á teimum málsøkjum í landsstýrinum, sum eru nógv frammi fyri at spara. Og veljarin revsar okkum fyri tey átøkini, sum vit halda verða neyðug at fremja í føroyska samfelagnum

kjakast um at strika halgidagar út frá einum fíggjarligum sjónarmiði burturav, og hvat vit so kunnu spara. Vit áttu heldur at kjakast um, at hvønn týdning tað fer at hava fyri onnur, at tey missa eitt nú