hava ein nevndarsess, klaksvíkingar vilja hava ein, og kanska vilja vágamenn eisini hava ein sess. Her fann fundurin onga semju í teimum nøvnum, sum vóru í uppskoti. Tí verður neyðugt við nýggjum fundi

at mótprógva mínum pástandum. Nú vísir Høgni á, at eg havi gjørt ein feil í míni seinastu grein, og her má eg geva honum rætt. Eg havi, av eini ella aðrari orsøk, ikki lagt til merkis, at hóast hann spurdi

ári. – Tað hevur heilt greitt eitt stórt signalvirði fyri okkum, at tvær so kendar fyritøkur – bæði her heima og uttanlands – vilja halda fram við at stuðla okkum. Fyri okkara part hava vit eisini lagt okkum

klassiska mentan, akademiskt virki og metodur kundi komið okkum føroyingum til gangs onkusvegna. Men her loypir ketan knappliga av, tí tað, teir í mestan mun umrøða, eru gamlar syndir. Syndir ið ikki skulu

tí máli at hallið á fíggjarlógini skal burtur. Soleiðis framtíðartryggja vit vælferðina hjá fólki her á landi.

sinn og skinn. Ikki náddu vit handan biltúrin til Havnar, so tú kundi síggja okkara nýggja heim, men her í húsinum tosa vit um teg av og á, og eg hugsi ofta um teg við sorgblídni. Saknurin er stórur. Ærað

í heiminum. Umframt tað veit eg, at systranar hava árasølu til at styrkja tað evangeliska arbeiði her í Føroyum, og tá jólini nærkast verða pakkar pakkaðir til at geva út, millum annað fáa russiskir sjómenn

Støðugari veiting Bygningurin, sum er bygdur aftrat gamla virkinum, er umleið 1100 fermetrar stórur, og her fer øll skering fram, eins og ráfiskagoymslan nú eisini er í hesum bygningi. Jens Martin Knudsen vísir

uppgáva at lyfta heimspartin. So hetta er nakað, sum feløgini mugu liva við, sigur Drogba við BBC. Og her og nú tykist tað heldur ikki, sum gremja ymsu venjararnir seg tað heilt stóra. Tað er tó eingin ivi

rætt, og so er einki at gera hjá foreldrum enn at makka rætt. Men í Føroyum er lógin ikki so greið. Her er tað framvegis Ríkisumboðið, sum hevur slík mál um hendi, og so kunnu foreldur aftur rennan undan