Síðstu dagarnar hava vit spælt tveir góðar dystir og fingið tvær ferðir javnleik burturúr. Tað gevur okkum mót um, at tað kann fara at eydnast, segði Óli Johannesen.
skræða belti, jakkar og onkuntíð skógvar av okkum, og tøma vatnfløskuna áðrenn vit skulu umborð á Atlantic.- Tí hvør veit, kanska goyma vit spreingievnir í okkara vatnfløsku... Men um vit hyggja eftir
ótilvitað sendir signal um trygd. Likamlig stødd veitti stórar fyrimunir í bardøgum millum bólkar í okkara evolutioneru fortíð, og hesin trygdartørvur hongur enn við, hóast tørvur ikki er á honum á sama
dansin um gullkálvin í 80inum. Nógv lá í pinnabrenni eftir fíggjarligu skaðasjógvarnar, ið land okkara hevði verið fyri. Tá er tað menn sum Jónsvein reisast aftur, vísa á gongdar leiðir og fara í [...] lívgaði okkum við sínum glaða sinni, gittarspæli og góða sangi – hesar løturnar – har vit bara hugnaðu okkum saman, fara vit øll at minnast aftur á við gleði og takksemi. Runavíkin hevur mist ein mann, sum
Føroyingahavnina. Har var ein rúgva av føroyskum skipum og fiskimonnum. Tað kom nógv fólk umborð til okkara. Millum hesi vóru Johannes Bæk, fyristøðumaður á gamla sjómansheiminum í Føroyingahavnini
samkenslu, enn tað fólk gera seg uppiborin til. Og samkensla hevur eisini spælt stóran leiklut í okkara evolutioneru søgu, serliga í mun til barnauppaling. Granskingin hjá Jonathan Haidt av politiskum
farin at fegnast um luttøkuna í leikunum, fegnast vit í øllum førum hansara vegna, meðan vit lata okkum hugtaka av mongu ótrúligu avrikunum og fantastisku myndunum frá leikunum í London, sum enda sunnudagin
vóru tað 30 ár síðani síðsta sigurin ímóti teimum har suðuri, men tað eydnaðist okkum við at savna okkum um ta uppgávuna at vinna, og nú bíðar ein nýggj uppgáva, sum vit savna okkum um. Tá ið 27 umfør
og Fólkaflokkurin í hesum máli? Trúði Fólkaflokkurin fult og fast uppá, at vit fóru at klára okkum frá umleið í dag sum sjálvstøðugur statur uttan blokkstuðul úr Danmark? Hugsanina hjá Tj
í hesum máli, men tá landsstýrismaðurin tosa um eina »heildarmeting«, so virkar tað, sum har er okkurt, hann ikki vil siga...