"Ring on the sill". Eg vil meta, at hetta er ein tann besti kærleikssangurin nakrantíð. "He lifts his glass from the table It leaves a ring where it stood. He sees the light from the window. Caress her like

næste år Til allersidst et forslag til orkesterets bestyrelse: Sæt billetprisen lidt op og server et glas champagne og et par pindemadder ude i forhallen efter koncerten. Nytårskoncerten er blevet en tradition

at seta seg niður at sløkkja tostan. Hugnaligt, gott og deiligt var at sita á kafé og fáa sær eitt glas av víni ella sjey. Italiumonnum dáma væl at sita á kafé og bróta frá gerandisstríðnum inn í millum

rnir hjá virkinum í Havn vóru farnir undir at fríðka um rustfríða stáli á ein serligan hátt. Teir glas-blástu tað. Viðgerðin er at kalla hin sama, sum tá ið jarn verður sandblást. Men heldur enn at blása

1996 og det rum, jeg nu har bygget op i Kunsthallen Brandts Klædefabrik, hvor man gennem en effekt af glas og spejle føler sig i et uendeligt rum. Når man går ind på spejlgulvet, er det som at gå på vand.« [...] oplevelse, der er forbundet med at opholde sig i dette rum, er ganske forunderlig. Den samlede effekt af glas og spejle påvirker opleverens evne til at orientere sig rumligt: gulvet spejler rummet (og én selv)

Eg hugsi um at fara. So reisist Elinborg. “Edward," sigur hon, "skulu vit ikki fáa okkum eitt lítið glas av Sherry við konfekt afturvið, áðrenn tú fer"? Og soleiðis endar okkara løta í stovuni...og skjótt

eitt uppskot um at byggja eina stóra høll á Hjalla – eina endurnýtsluhøll, har vit kunna skilja td glas og plast og nóg annað. Eisini er ætlanin at hava undirvísing og gransking inna umhvørvis- og burturkastøki

velta jørðin fer at føða okkum oyggjabúgvar í øldir frameftir; tað fara stásilig asfalt-, betong- og glas-verkætlanir ikki. Tí er tað eftir mínum tykki púra sjálvsagt, at vit gera meir við velting í Føroyum

at drepa seg Aftur var galið hjá Beintu, tá ið tey fluttu heim. - Eg hugsi mær tilveruna sum eitt glas, ið fyllist upp og kann flóta yvir. Glasið var ikki fult aftur, fyrr enn vit fluttu aftur til Føroya

stuttligur og vandin – upp í byggisiðin, sum gjøgnum trý ártíggir var sovnaður dovisliga í banalum glas- og stáltolkingum av modernismuni av so at siga øllum arkitektum, sum tá teknaðu høvuðssæti til v