hevur verið so ólagaligt. Tað er um heystið og fram til jólar, at vit helst skulu fáa tað mesta av okkara ársinntøku. Tá ið vit koma út í januar og februar, fer fiskurin út frá aftur landi, og tá kunnu vit

gjørt fyri at minka um avleiðingarnar av veðurlagsbroytingunum. Rokningina fáa vit á ellisárum og okkara eftirkomarar.

var Sambandsflokkurin, sum beindi fyri stásiligu skúlaætlanini. Hetta er flokkurin, sum var ímóti okkara egna føroyska máli í skúlunum, ímóti flagginum, ímóti vegakervinum, ímóti føroyskum kirkjumáli, ímóti

nýggj kvæði. Sum soleiðis var hann hin fremsti tá tað galt strembanina fyri at halda lív í hesum okkara týdningarmikla mentaarvi millum útisetar. Tilskilast skal, at dansiringurin gjøgnum nógv ár sera

fyri vinnum, sum virðisøkja tøkni og vitan á altjóða marknaðinum. Einans á tann hátt kunnu vit fáa okkara ungu evnaríku fólk at seta búgv í Føroyum, aftaná at tey hava verið úti í heimi og nomið sær útbúgving

Føroyum í løtuni. Hetta merkir tó ikki, at vit kunnu lena okkum afturá og hvíla á laurberjabløðunum. Okkara vinnulív er ikki nóg fjølbroytt, og vit hava tí enn ein sera viðkvæman búskap. So vit mugu gera tað

verið munagott og kundi soleiðis verið ein partur av loysnini, um partrol annars vísir seg at rigga í okkara veiði. Hann sigur, at nú so nógv verður tosað um útlát, minni oljunýtslu og reinari umhvørvi, dugir

Tað er fantastiskt at teir sleppa at seta samfelagið skak mat, eins væl og framtíðina hjá børnum okkara. Tað er óbúgvi. Tað sær heldur ikki úti til at framgongdin her norðuri, uppá nakran máta, hevur samband

, sum vóru stressandi fyri føroyska verjupartin. Hartil stóð føroyska liðið somikið djúpt, at tá okkara fingu tamarhald á bóltinum, var tað sera tungt at fáa flutt spælið niðaneftir, tí spælstøðirnar í

nógv um skald­­skapin hjá Jakob Jakob­sen, men hesin sálm­ur fer at standa sum ein føg­ur blóma í okkara sálmabók. Í hesum sálminum gleðir skaldið seg um, at jólini nærkast. Jólaklokkan, t.e. kirkjuklokkan