skrivar tú: ”Í 5. Mós. Kapitul. 22. lesa vit, at tað einasta sum eitt mannfólk skal gera, fyri at fáa hendur á eini kvinnu hann hevur hug á, er at neyðtaka hana. "Revsingin" fyri neyðtøku er nemmiliga tann

leiðbeiningar. Í 5. Mósebók kapitul 22 lesa vit, at tað einasta eitt mannfólk skal gera, fyri at fáa hendur á eini kvinnu hann hevur hug á, er at neyðtaka hana. "Revsingin" fyri neyðtøku er nemliga tann, at

hvat nyttar umskeringin? Nógv á allan hátt! Fyrst og fremst tað, at orð Guds eru litin teimum upp í hendur. Rómbr.3,1-2. Gud hevur havt sína ætlan við okkum menniskjum og hevur útført hana við at útvelja

hvat nyttar umskeringin? Nógv á allan hátt! Fyrst og fremst tað, at orð Guds eru litin teimum upp í hendur. Soleiðis er bíblian vorðin til. Gud útvaldi Ísrael til millum annað at gera hetta verkið. Hann innblásti

hvat nyttar umskeringin? Nógv á allan hátt! Fyrst og fremst tað, at orð Guds er litin teimum uppí hendur. Fólkið sum Kristus skuldi koma við eftir holdinum, føddur av reinari ungari jødiskari gentu, sum

við ætlaðu fiskivinnunýskipanini. Talan er um greinina í lógini, sum skal fáa vinnuna á føroyskar hendur og harvið útihýsa útlendskum eigaraskapi. Veruligur ruðuleiki hevur staðist av hesi greinini, eftir

aftanfyri trygga HB málverjan. Smáir tíggju minuttir vóru farnir, tá ið Jóhan Petur tók søkina í egnar hendur. Úr eitt sindur til vinstru rak hann mitt fyri, og úr umleið 22 metrum smekkaði hann til. Bólturin

á Norðhavinum. Báturin fekk eitt vet av skaða, men sum skilst var ongin mannskaði. Tá skaðin var hendur varð báturin fylgdur av verjuskipinum Brimli inn á Strendur, har báturin nú er tikin upp. Eigarin

frá. Hetta fer at skap lív í og helst sæst eisini okkurt aftur í sølu í handli og aðrastaðni. Góðar hendur eru í Nólsoy. Eg rokni við, at bátaeigari kann fáa góða hjálp at seta í stand, um talan er um bátin

kappingar. Hvørt talan so eisini kann gerast um norskt gull til Bárð, eftir at hann eisini hevur havt hendur á danska gullinum, er ein onnur søga. Ein søga, sum helst ikki verður svarað fyrr enn komandi vár