mong av teimum áhugaverd. Vinnari gjørdist Bára Dybczak sum hevur skriva stuttsøguna ?Eitt bankandi hjarta?. Dómsnevndin metir, at í hesi søgu verður evnið hatursbrotsgerð viðgjørt elegant og fáorðað. Høvundurin

var av Eiði – rætti mær hondina og fór so undir sjálva kanningina av mínum hjarta. Tað er óvanligt, at vit hoyra okkara hjarta sláa, men nú veit eg, at tað ljóðar sum ein væl smurdur fýrataktsmotorur. Tá

alt tað dagliga verk, tygum hava útint fyri bygd, land og tjóð – í eina samfulla øld. Við hugsjón, hjarta, hondum og mentan. Tygum, Hanna, eru partur av tí liði, sum skaldið lýsir soleiðis: “Eitt fáment [...] uttan iva eisini kenst hjá teimum, ið unst hevur at kenna verkið og hitan av tygara hondum, huga og hjarta. Fari tí at enda at takka fyri høvi at vera við á hesum hundrað ára degi tygara við einum ørindi

slíkum. Í húsunum, har vit gistu, vóru sjey børn. Ein drongur, sum er átta og eitt hálvt ár, var hjarta­sorgin hjá kristnu foreldrum hans­ara. Aftaná møtið eitt kvøldi eggjaði mamman honum til at taka [...] tøkk og vitnisburðum um, at blaðið hevur verið til signing fyri manga sál og hevur lýst upp mangt hjarta og heim í Føroyum. Nógv eru í hesum royndar døgum, sum leingjast eftir tí friði, sum heimurin ikki [...] leið av fepuri í Afrika, og hetta tykist at hava verið orsøkin til hansara sjúku. Hann hevði ringt hjarta, og hann fór saman við konu síni til Danmarkar at fáa viðgerð. Hann var nærum deyður á sjúkrahúsinum

koma til Føroya So hevur tú nú møguleikan at velja tryggleikan fram um óvissuna. Eg vil av heilum hjarta virka fyri, at vit fáa eitt tryggari og fjálgari samfelag fyri øll – børn, vaksin og tey gomlu. Gott

havi játtað at stilla upp til løgtingsvalið 1. septembur av tí einfaldu orsøk, at eg havi nakað uppá hjarta og haldi meg kunna geva nakað aftur til samfelagið, eg eri uppvaksin í. Eg eri gift og eigi 4 børn

skulu hava - ella hvat vit skulu góðtaka at vit ikki hava - sigur hann og nevnir sum dømi nýra-, hjarta- og lungna kirurgi, sum vit ikki eiga at hava nakrar vónir um at hava í Føroyum. Eisini heldur hann

ein kona í góðum árum, við manni, børnum og ommubørnum, og sum átti eina trúgv á Harran í mínum hjarta. Og nú lá eg bara her, og bíðaði eftir at deyðin skuldi gerast tað næsta, sigur Kamma. Suðringum

hevur við sær, at Keypmannahavn ikki er til at kenna aftur. Neonlitt Ráðhúspláss Ráðhúsplássið, hjarta í danska høvuðsstaðnum, minnir mest av øllum um eitt slag av framtíðarbýi. Ein ovurhondsstórur globus

vit ikki boðið, sum Jesus helt fram fyri hinum lógkøna: Tú skalt elska Harran, Gud tín, av øllum hjarta tínum og av allari sál tíni og av øllum huga tínum, hetta er hitt stóra og fyrsta boðið. Í okkara