hugaheimi føroyinga. Ikki bara er hann klókur og snildur, dugnaligur taktikari og góður vinmaður. Nei, hann er eisini maður, hvørs megi ber um deyðans gátt, eins og hjá Óðini ella Gandálvi í Ringanna Harra
skal nýtast til at geva fakfeløgunum ein lærupenga. Tað er væl skiljandi, at fakfeløgini hava sagt nei, tí tey hava upplivað hetta áður. Royndirnar av tí læruni vóru ikki góðar. Samgongan átti at kunna
men hoyrir tú nakran politikara tosa um at byggja okkurt, sum bæði vit og eftirtíðin fær gleði av? Nei, hvørki í løgtinginum ella í býráðnum í Havn, har pengarnir eru, eru ambitiónir um nakað sum helst
flokkarnir út, at teir ikki vildu Anfinn Kallsberg aftur sum løgmann. Ert tað tí, at hann fór frá nú? - Nei, tað haldi eg ikki. Hann vildi hava eina fornýgging, sigur Jørgen Niclasen, ið vísir á, at Anfinn Kallsber
førinum til tað verra, og so skjótt kunnu tær eisini broytast til tað betra aftur. Einki endurgjald - Nei, vit kunnu ikki vænta okkum nakað endurgjald fyri hesar keyptu dagar. Hinvegin kundi tað almenna keypt
loysingarfólk ikki tora at loysa, av ótta fyri at missa teir ágóðar, sum henda »gíslatøkan« gevur teimum. Nei gíslar eru vit ikki, og tann sum heldur, at vit eru tað, kann ikki hava skilt rættiliga, hvat ein gísli
so: er grind og spik ein av teimum stóru heilsufrøðiligu spurningum í dag. Og svarið er sjálvandi nei. Tað eru altso aðrar orsøkir til, at Hans Pauli ríður á fremmandum vøllum. Kann tað vera, at Hans Pauli
ni, um hann ikki dugdi at síggja trupulleikan frá míni síðu av, og til hettar svaraði hann blankt nei. Og tað er kanska akkurát har trupulleikin liggur. Eg havi eisini heitt á barnaverndina at hjálpa,
veit eingin – heldur ikki maðurin og reiðarin, sum áður hevur verið nevndarformaður í Føroya Banka. - Nei, vit vita einki, og eg havi higartil einki merkt til, at vit fara at fáa hendur á skipunum aftur –
lesarabrævi í bløðunum mándagin boðar Jan Christiansen frá fíggjarligari skriðu í Tórshavnar kommunu. Nei, tað verður einki fíggjarligt skriðulop í Tórshavnar kommunu. Skriður loypa, har lendið er bert og