mikið av peningi í kassan at fíggja almennu vælferðar-tænasturnar og kann hetta hava við sær, at okkara samhaldsfasta vælferðarsamfelag verður syndrað, og vit í staðin fáa “amerikaniseraða” (einstakli

tí tað almenna hevur onga skuld frammanundan. - Í so máta eru vit so ómetaliga væl betri fyri enn okkara grannalond eru, har fleiri av teimum hava stóra skuld at dragast við frammanundan. Higartil hevur

djúp kreppan verður. Men við hasum atlitum taka vit hædd fyri at komandi valskeið og møguliga børn okkara ikki yvirtaka ein landskassa, sum bindur tey niður í skuld. Heldur ikki skulu tey yvirtaka eitt samfelag

. Hetta má saktans merkja, at vit skulu hava somu upphædd fyri tað arbeiði, vit gera sum grannar okkara. Er nú vend komi í holuna ella bert deyðatøgn? Úrslitið av kanningini var ikki, sum væntað. Har er

øllum førum at halda fram við. Hóast hann nú er vorðin biskupur, fer hann altíð at vera Jógvan í okkara eygum og hjørtum, sigur ein eldri kona.

at seyma í eitt ár. Seinni arbeiddi hon á ”sjúkhúsinum” til hon 19. nov. 1955 bleiv gift við pápa okkara, Jákup Andreas Joensen av Eiði. Tey búðu fyrst á Tvøroyri, men bygdu hús á Eiði og fluttu inn tann

d. Helst trýstur av umrøðuni, sum álitið hjá Árna og feløgum hansara nú fær í øllum grannalondum okkara, serliga hugskotið um at lógáseta føroyska málið sum tjóðarmál í landinum, og at móðurmálið, sum

statt við talufrælsinum í Føroyum. Tað vóru vit, sum fingu sannleikan fram í hesum máli, sum fáa hótt okkara talufrælsi. Millum annað við eini slíkari grein sum hesari í Dimmalætting, sum nú trý ár eftir diskar

føroyskur ella skandinaviskur. Kortini hevur hann sum fáur manað fram í myndum alt tað forniska, sum okkara mentunararvur er so fullur av.   Hansara stílur er meira fabulerandi, fyltur við detajlum og dimmari

. Ætla ikki at bróta bannið Í løtuni er stórhvalaveiða ikki so aktuell í Føroyum. Men grannaland okkara Noreg drepur árliga nakrar millum fimm- og sekshundrað størri hvalir. Sambært hvalaveiðibanninum