lógini. Søgan er henda: Framman fyri lógini stendur ein duravørður. Til henda duravørð kemur ein maður av bygd og biður um at fáa atgongd til lógina. Men duravørðurin sigur seg ikki kunna lova honum inn
Suðuroyar Sjúkrahúsi ein narkosulækna, eftir kravi frá mø. Johan Dahl, hvørki kundi ella vildi sami maður atkvøða fyri hesum nýggja arbeiðsplássi í útjaðaranum. Hetta nervar kortini ikki Johan Dahl, sum heldur
sum eg skrivaði um, hvat ávísur stjørnmálafrøðingur hevði sagt. Hetta og mangt annað slíkt kann ein maður, sum er floksformaður, lækni, samkomuleiðari, familjumaður og útvarpsstjóri loyva sær. Men vit sum
Havnarskrivstovuni, sum stendur á landi og tekur ímóti skipinum. – Fyri mær sá tað út sum ein deyður maður, og um ikki tað var tað, so mátti tað vera ein ónatúrliga væl eftirgjørd dukka. Tað vóru eisini boðini
hendan hátt hevur tú villleitt ein stóran part av Føroya fólki. Tú setur spurningin um ein slíkur maður kann starvast sum skrivari hjá stjórnarskipanarnevndini. Slíka vanvirðing skal ein leita leingi eftir
hinvegin, og hyggja eftir tí positiva, ið Óli hevur gjørt fyri fiskimenninar. Óli er ein sera dugnaligur maður (hann er høgt virdur av fólki, bæði høgum og lágum). Óli skal hava rós fyri, at hann hevur dugað sera
20. v. Og hvat skulu vit siga um Dávid, ið sendi boð eftir grannakonuni, Batsebu, vælvitandi at maður hennara var burturstaddur, legðist hjá henni og gjørdi hana við barn. Síðani sendi hann bræv til
stóra hjálp frá Sofusi Poulsen, sum longu tá var okkara umboðsmaður í Aberdeen. Hann var ein góður maður at hava har niðri. Sofus hjálpti okkum at fáa fatur á reiðskapi í Skotlandi, og tá ið skipið kom heimaftur
ikki annar skaði umborð, og gleðin var tí stór umborð á Fríðborg, tá teir fingu eygu á Havborg. Ein maður umborð fekk skaða í síðuna, tá brotasjógvurin kom og skal hann til kanningar hjá lækna. So líðandi
er, at hvørki riflukúlur, øks ella gálgi bíta á teimum. Hetta er skilaleys tala, tí hvat skal ein maður, sum sigur seg vera ímóti deyðarevsing, brúka riflukúlur, øks og gálga til? Tað var hetta, eg gjørdi