sum hann hevur sannað í lívi sínum, og nakað sum kemur beina leið úr hjartanum. "Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi"
tykjast at halda. Harvið er ikki sagt, at tað ikki er ein røktarheimstørvur. Fyrst og fremst eru tað okkara eldru borgarar sum hava tørv á ymiskum tænastum, eisini á røktarøkinum, tænastum, sum landið eigur
og sum støðan er nú, er motivatiónin fyri einum samstarvi vánalig. ? Vit vilja hava virðing fyri okkara fakøkið, sigur Fríðunn Jacobsen og tí vil hon ikki taka lut í tí, sum hon kallar einum óvirðiligum
Vági til Hovs! Annars ikki eitt kvekk um hvussu, hví og hvat hetta vildi viðføra fyri framtíðina hjá okkara oyggj. Tað skal ikki verða nøkur loyna, at mín skriving um framtíðina hjá Suðuroy ikki hevur verið
tekstir og speiskar viðmerkingar spældu ein týðandi leiklut? Víst skulu vit hugsa um útlandið við okkara tónleiki, men at koyra allar teir føroysku dómararnar burturúr og lata útlendskar gestir, sum nógvir
hevði verið í eini líknandi støðu, og tað var ein sera kærkomin gáva, tá sjeikurin gav henni bókina Okkara Millum hjá Føroya Felag móti Krabbameini. Jannie las alla bókin beinanvegin, men søgan hjá eini kvinnu
nar Sonja Johannesen úr Norðdepli og Sigrun Sivertsen úr Hvannasundi. Spenna seg út Á vinnusíðum okkara seinasta mikudag høvdu vit samrøðu við stjóran á virkinum, Jógvan Høj. Har greiddi hann frá nøkrum
tú heimskend fyri hesa forkunnugu fromasju. Eg veit, at tað vilt tú ikki. Hetta er eitt loyndarmál okkara millum, at sita millum teir grønu urtapottarnar í stovu tíni, tú í grønum og reyðum kjóla og versonurin
í tí, at eg nú fái góðar pengar fyri mítt lívsverk. Vit hava eina ábyrgd og eina skyldu at deila okkara ríkidømi við onnur, sigur Russ Taff um pengarnar, ið eru ein sjálvsagdur partur av tí at gerast kendur
heilsuverkið. Øll eru jú samd um, at almanna og heilsuverkið er tað mest grundleggjandi í samfelagið okkara. Tí er tað genialt at siga, at blokkurin verður brúktur til almanna og heilsuverkið, ergo kunnu vit