floks­býti á tingi á vali­num í 1906, høvdu vit Sjálv­stýr­isflokk­in og Sam­bands­flokk­in í at velja. So kom Javn­að­ar­flokk­urin. Við Javnaðarflokkinum í 1928 kom ein onn­ur dim­en­si­ón upp í pol

verða bæði. So eru vit kom­in hartil, at løtingið skal avtaka kringvarpsgjaldið – so fólk sjálv kunnu velja sín miðil.

eitt valdømi? Tá fáa allir borgarar høvi at velja tað valevni, teimum líkar best. Norðoyingar kunnu t. d. velja Jóannes Eidesgaard, meðan suðuroyingar kunnu velja Anfinn Kallsberg. Hinvegin setir hetta sera

tí tær gerast alsamt færri. Ført verður fram, at kvinnur hava sama møguleika at stilla upp og at velja kvinnur, sum menn. Men tað er bara ikki gott nokk, tí vit vita øll, hvussu politikkur er, og hvussu

for­mann við eini dem­o­krat­iskt iv­a­sam­ari val­­ski­p­­an, sum Fólk­a­flokk­ur­in hevði til at velja formann. Ser­liga tað, at Ann­ika Olsen fekk 1344 at­kvøð­ur á løg­tings­val­i­num, meðan Jørg­en

Har­afturat kann veljarin við slík­um lang­tíð­ar­semj­um síggja, hvørja pol­it­iska leið hann skal velja, og hvat tað merk­ir, um hann vel­ur hend­an ella hand­an flokk­in. Tos­að hev­ur ver­ið um blokk

eitt sindur øvugt at halda trivn­að­ar­kós­ina hjá Tjóð­veld­i­num og Javn­að­ar­flokk­i­num við at velja Fólk­a­flokkin – men kanska tað er soleiðis, at alt skal vevj­ast upp í ein ellubita...? Meðan tað [...] partvís á Tvøroyri og í Vági, at pol­it­isku flokk­ar­nir stilla upp. Tú hoyr­ir mong fólk siga, at tey velja ikki floks­pol­it­iskt á kommunuvali. Hvør skal siga, her eiga politisku flokk­ar­nir ikki at hava

renna fron­talt saman við ávikavist 80 og 90 km/t. Tað eru so tøl, sum tala fyri, at vit eiga at velja ta røttu síðuna av gald­andi hámarksferðini, um vit skulu geva okkum vón um at liva upp til null-

eins eyðsýnt. Meðan blokkpolitikkurin í Danmark vísir púra greitt, hvørja stjórn danir fáa, um tey velja hendan ella handan flokkin, so hava vit ikki slíkt í Føroyum. Til okkara løgtingsval hava vit ikki

fyrihalda okkum til. Tað besta, sum vit kunnu gera, er at vit fyrireika okkum væl og virðiliga. At vit velja, hvønn veg vit vilja ganga – og taka eina støðu, heldur enn alla tíðan at ríða á tveimum hestum. Vit