góðan tjans á skipi. Góði sonur, tað bleiv so endin á tínum lívi, og fekst eina váta grøv. Havið gevur, men havið tekur. Í hesum føri tók tað nógv. Góða Sigga og Hilbert, tað bleiv unt tykkum bara 5 mánaðir [...] Sjóborgini. Ærað verður minnið um manningina. Takk til Una Næs, prest, fyri minningarhaldið í kirkjuni yvir Hilbert her í Vestmanna. Takk til Jónfinn og Fríðgerð, fyri tann góða døgurða til okkum øll aftaná

góðar møguleikar at vísa í tínum starvi sum tænari og flogskarvur, sum tú sjálvur nevndi teg, tá tú fleyg við Atlantic Airways. Tað er ofta soleiðis, at fólk verða mest róst tá tey eru farin, og tað hevur [...] hjálpir okkum øllum í okkara stóra sakni og sorg, sum vit sita eftir við. Eg vil hervið lýsa frið yvir minnið um mín elskaða systirson Gunnar Berg. Margrith mostir

inn­an fjar­fisk­i­skap, vestm­enn­ing­ur­in John Dam, í 1969 legði lunnar und­ir rækju­veiðu á opn­um hav­ið í Norð­urat­lants­hav­i­num, gekk ikki long tíð til at eis­ini aðr­ir avgjørdu at royna seg í hesi [...] tó rógvin, og Atli legði ár­ar­nar inn, umgyrdur av sín­um nærmastu. Við hesum orðum lýsi eg frið yv­ir minni á svágrinum og dugn­a­liga úr­mæl­ing­i­num, Atla á Plógv. 9. apríl 2025 JEH

heima í sanginum »Langt burtur frá tær við Noregs køldu strendur«, kvøður: »Eg sendi tær nú heilsu yvir havið og til tey børn, tú hevur givið mær Eg elski tykkum, nú og allar ævir so víst eg lata vil mítt [...] ferðast um himmal og hav. Ella tá hann sá mánan fyri sær í koyggjuni og syngur, »Mánin hann skein, skein yvir Føroyaland«. Men serliga nógvar yrkingar venda sær beinleiðis til konuna og børnini, sum áttu allan [...] nú meg«. Eg og míni fara at bera fram eina tøkk fyri tað, sum hann var fyri okkum og lýsa vit frið yvir minnið um Bjarna Wiberg Joensen. Jóannes

Tú elskaði havið; tú elskaði tað, sum havið gav. Tíni bestu ár brúkti tú á sjónum; at enda tók sjógvurin teg. Tín síðsta túr við Sjóborgini fór tú týsdagin tann 31. mars, og av honum komst tú ongantíð [...] ikki lata onnur áhugamál forða mær í at skilja, hvat veruliga hevur virði. Babba elskaði ikki einans havið; hann elskaði eisini familjuna. Vit hava øll brúk fyri mati og drekka fyri at kunna halda áfram, og [...] hildu, at vit fóru at hava tykkum hjá okkum í nógv ár afturat, men hesum gjørdust vit ikki harrar yvir. Saknurin kenst svárur hjá okkum øllum, sum eftir sita; kanska serliga hjá tær, mamma, sum hevur mist

nógv at gera við tað, tí tað týdningarmesta er longu gjørt, og tað, vit hava at gera, er at líta seg yvir á Hann, sum doyði fyri okkum og bar allar okkara misgerðir, so vit við at trúgva á Hann, Jesus Kristus [...] aftanfyri, sum er meira enn vit kunnu ímynda okkum. Job sigur (Job 24, 7, 10-14): "Hann breiðir norðri út yvir hitt tóma og heingir jørðina á einki?.Rundan um vøtnini hevur Hann sett mark, har sum ljós og myrkur [...] myrkur skiljast. Stólpar himmalsins riða, teir ræðast hóttan Hansara. Við veldi øsir Hann upp havið, við viti Sínum sorar Hann sundur havdrekan. Av anda Hansara verður himmalin klárur; hond Hansara gjøgnumboraði

beinleiðis partur av sorgarleikinum, og sum minnast so langt aftur. Tað var jú ringt at skilja, at yvir 20 mans knappliga ikki vóru longur, og tað í eini tíð, har roknað varð við, at trygdin á sjónum var [...] Frá 1870 og fram til 2. veraldarbardaga fórust um 1.000 mans á sjónum. Ringast var í 1920, tá ið havið tók 62 menn. Undir krígnum mistu vit afturat hesum um 200 mans. Tískil kemur talið uppá 1.200. Størsta [...] Napoleon Djurhuus hesa yrking, sum var vígd minninum um teir. sum fórust við Stella Argus. Stormdunið inn yvir bygdirnar stendur – burtur er sóltíð og gaman – í briminum uttast við úthavsins strendur taka sjólætnir

Havið gevur, og havið tekur. Allahalgannadag minnast vit tey, ið fingu váta grøv og sjólótust. Siðvenjan at minnast sjólátin er staðfest í tveimum løgtingssamtyktum. Tann fyrra er frá 1943, tann seinna [...] Tórshavn. Gudstænastan í Dómkirkjuni fylgir tí almenna minningarhaldinum. Vit lýsa Guðs frið og signing yvir øll tey, ið mistu ein av sínum kæru við lívlát og deyða í ár og undanfarin ár, skrivar Jógvan Fríðriksson

Eg sigli fram yvir lívsins hav, Meg ber hin skiftandi bylgja; tí kós, sum Jesus mær sjálvur gav, eg ynskir trúgvur at fylgja; eg stevni fram mót teim ljósu londum, við lívsins træi á føgru strondum, har [...] er, og nógvum øðrum eg fylgi, sum halda fram hesa somu ferð á lívsins ótryggu bylgju; og slætt er havið, og sólin smílir, langt burtur stríðið, og sálin hvílir; so føgur tykist ferðin tá. Men ofta eina

hjá íslend­ingum og føroyingum, har báðar tjóðirnar hava livað av tí, sum havið gevur, og sum eisini máttu lata, tá ið havið tók. Minnissteinurin varð avdúk­aður av soni og beiggja skiparan, og aftaná [...] ið seks mans vóru eftir umborð, brotnaði Goðanes um tvøran, og teir, sum eftir vóru umborð, lupu í havið. Teir komu rekandi eftir eini linju og vórðu tiknir upp av tveimum bátum. Annar báturin var tann, [...] Goða­nes sigldi á Flesjarnar. Hann saman við øðrum fór bein­an­vegin umborð á ein deks­bát, teir fóru yvir til Goðanes, men tað var ikki nógv teir sum so kundu gera, og teir fóru aftur í havn. Jacob fór b