Jacob inni í Gerði, Jacob á Kongshavn, Jacob á Sjómansheiminum ella Jacob á Sandsøluni. Alt heiti sum hendan kempan í ávísum tiðarbilum hevur havt knýtt at sær. At fáa eitt heiti knýtt at sínum navni

Tað er ógvuliga tungt at seta seg at skriva minningarorð um mína høgt elskaðu ommu. 1. november 2006 fekk eg tey tungu boð, at «Fí-omma« ikki var ímillum okkum meir. Fí-omma, sum vit øll ommubørnini kallaðu

Tung og óverulig vóru boðini, sum komu, at Eirikur var deyður, einans 58 ára gamal. Eirikur var sonur Lisu og Valdemar Dam úr Kvívík. Valdemar var frá Norðskála og Lisa er úr Kvívík. Tey fingu átta bø

Við hesum fáu orðum vil eg royna at lýsa seinastu tíðina, ið eg upplivdi saman við pápa mínum. Tað eru longu 4 mánaðir síðani pabba dróg andan fyri seinastu ferð. Tung var løtan, ímeðan vit sótu hjá h

Christian og eg vóru starvsfelagar umborð á Norrønu í umleið átta ár, og vit komu at kennast rættiliga væl, og vit høvdu tað ógvuliga gott saman. Vit vóru ikki altíð líka samdir, men vit virdu hvønn a

Jógvan var føddur við Gjógv, sonur Jóhan Joensen í Blásastovu frá Gjógv og Jørginu f. Mørkøre úr Skúlanum á Eiði. Hann var elstur av trimum systkjum. Tvær systrar komu aftaná. Hann var fimm ára gamal,

Tung vóru boðini, ið eg fekk frá beiggja mínum, tá hann tíðliga skírismorgun ringdi til mín og segði, at tú var farin. Vit 5 systkin hava altíð hildið nógv saman. Á hvørjari høgtíð vóru vit saman heim

Hóast vit vistu hvønn vegin tað bar, koma deyðsboð altíð óvart á okkum. Alt stegðar upp og vit hugsað -hví júst hon, í besta aldri. Vit minnast við takksemi aftur á tíðina, vit høvdu saman við Berit.

Tímaglasið er runnið. Tað er tungt at seta seg at skriva minningarorð um mín góða abba. Abbi var stóran part av sínum lívi á sjónum. Tað dámdi honum væl. Hann var av raskastu sjómonnum. Í 53 ár var hann

12.11.2005 andaðist mamma mín Elna Clementsen og 2.10.2007 andaðist pápi mín Leivur Clementsen úr Skopun. Pápi var sjómaður alt sítt lív, fór til skips fyrstu ferð í 1927 og tað var sjálvandi við slup