spurnarkassi um njóting, sum hegnisliga ítøkiligger evnið í bókini og leggur ymiskt afturat, sum lesarin fegin vil vita um njóting, men kanska ikki hevur stundir at lesa um. Ikki eiti á ítrivi Sjálvur havi

fangaðan frá byrjan til enda. Tú lærir, hvussu tú skalt lýsa fólk, støð og upplivingar soleiðis, at lesarin sær alt samalt fyri sær. Í bókini vísir Lasse Ekholm eisini nógv dømi um, hvussu tú finnur tey á

tú eftir, hvat síðani hendir á Ambohipotsy-høvdini. Yrkingin átti at verið eitt sindur longri, so lesarin ikki varð sleptur upp á fjall í endanum og noyddist at gita, hvat hendi. Fyri at koma aftur til hesi

bæði ein Per og Rasmus – annar ella báðir. Soleiðis er tað bara. Avstøvaðar teoriir Tann gløggi lesarin hevur helst sæð, at eg - og fleiri við mær - geva ikki so nógv fyri tær ”nýggju søgu-teoriirnar og

inniheldur nakran av teimum eyðkendu ultramarinbláu málningunum og ei heldur nakað glasverk, skilir lesarin helst hvat eg meini við. Onkur góð mynd hjá Torbjørn Olsen hongur í Mentamálaráðnum... Antin hevur

tann stóra sensatiónin ella skandalan, ið eru tey góðu tíðindini, ið vanligi lesarin heldur vera spennandi. Og vanligi lesarin er ein stórur partur av málbólki okkara eins og smalri bólkar við ymiskum s

á teimum ovaru gentunum, og ein lesari í Vestmanna hevur hjálpt okkum við teim niðaru gentunum. Lesarin úr Sandavági heldur, at myndin er tikin í 1948 í Hvalvík. Sigast skal, at hondbóltsfelagið í Hvalvík

portal.fo er tað nú eisini møguligt at gera viðmerkingar til greinarnar. Hetta kemur at gera at lesarin eisini kann fáa sína meining við á portal.fo. Fyri at tryggja at viðmerkingarnar ikki verða brúktar

sjálvur er offrið fyri teimum. - Aðrastaðni frá vita vit, soleiðis var tað neyvan altíð. Men tað má lesarin minna seg sjálvan um, tí meðan tú lesur, heldur tú við Engell. Tú stuttleikar tær og flennir hart

bara við at nevna hann, men uttan at koma við nýggjum vinklum á evnini, tær viðgera. Víst kennir lesarin seg aftur í trupulleikunum, men tá gátan er loyst, er alt við tað sama aftur, og søgan er gloymd [...] søtt um, at rættvísið tíbetur sigraði. Sjálvt um onki í veruleikanum hevur flutt seg ein tumma. At lesarin kortini er so skjótur at tríva í næstu krimibók, krevur allíkavæl eina forkláring, sum stingur eitt