er tað nátúran, ið kallar, hann hoyrir, og líka mikið hvussu nógv hann stríðist ímóti, er eingin vegur uttanum. Í djóraverðini frættist hetta skjótt - og det er ikki ein fjøður, ið verður til fimm høsn:
er tað nátúran, ið kallar, hann hoyrir, og líka mikið hvussu nógv hann stríðist ímóti, er eingin vegur uttanum. Í djóraverðini frættist hetta skjótt - og det er ikki ein fjøður, ið verður til fimm høsn:
ímillum Hov og Øravík. Men enn hevur fleiri ára tos ikki ført til nakað Avleiðingin er, at tað er ongin vegur í Føroyum, við so nógvari ferðslu, ið er so vánaligur sum høvuðsvegurin ímillum norðaru og syðru helvt
í hvørjum. Ikki fyrr enn í 1988, tá ið búskapurin vísti seg at verða so yvirupphitaður, at eingin vegur var aftur, enn at niðurkøla og tað eisini skjótt, sóu føroyingar, at ein kanska átti at hava tikið
varðveita vísundaligar kontaktir uttanlands. Her kundi sjálvstøðug atgongd til laboratorium verið ein vegur. Diskriminering móti ávísum sjúkum At enda er ynski um at gera ávísar kanningar, nevnd verður Parkinson
Poul við Ósagarð, ið livdi frá 1844-1899, hevði sett saman. Ørindi ljóðaði soleiðis: Tú tosar um vegur, tú tosar um vind, tú tosar um fiskiskap, um seyð og um grind. Hví tosar tú ikki um Jesus? Tann, sum
akkurát sum vit, eingin fær nóg mikið av pengum at arbeiða við, men har og frá og til okkum er langur vegur, sigur Laura Joensen. Sjónleikur í Føroyum stendur seg ikki nóg væl á heimligum botni og dettur partvís
hjá rithøvundum kundu verið og hvørji átøk høvdu munað. Eitt sokallað bókmentaráð hevði verið ein vegur at ganga. Danir fingu í 1996 eina bókmentalóg og eitt bókmentaráð at fremja lógina. Endamálið við
Ringvegin. Hetta var gamla farleiðin niðan til Hoydalar, men ætlanin hevur alla tíðina verið, at hesin vegur skal burtur. Tó so. Ætlanin er ikki at forða fólki at ganga har. Leivur Hansen, borgarstjóri sigur
bygdadrongur minnist ikki tær løturnar? Sambandið við ?umheimin? Til Gjáar var eingin vegur fyrr enn seint í 1950árunum, tá ið vegur varð gjørdur til Eiðis og Funnings. Har mátti nógv gangast hjá teimum, sum skuldu