fær hana eftir øllum at døma ikki at grunda um egna lut sín í ríkisfelagsskapinum. Hjá hesi stoltu tjóð endaði alt í einum goragangi um, hvør ið skoytti um, og mest – hvør ið ikki skoytti um – at stíga
undir við, sigur Jákup N. Olsen. Hann sigur, at sjálvandi gerst tað ikki eftir einum ári, at ein heil tjóð verður roykfrí. - Tað, sum skal til, er, at allir myndugleikar, sum vara av málinum, semjast um, at [...] ímóti tí við miðvísari og áhaldandi upplýsing. Jákup N. Olsen ásannar, at tankin um eina roykfría tjóð, kann vera ringur at venja seg við. - Men skjótari tankin verður fostraður, skjótari er at venja seg
mannminkandi støða, vit endaðu í, sum avgjørt ikki stuðlar upp undir okkara eyðkenni sum ein stolt tjóð. Og ynskið um at nú skal ein triði partur vera við til næsta samráðingar undirbyggir bert tann veruleika
Tað kann vera, at nøkur eru, sum ynskja sær betur umstøður at ballast í, men at leggja eina heila tjóð undir líkasælu av tí orsøk er órættvíst, sigur Absalon at enda.
um Dollan, havnarmannin sum broytti heimssøguna. Uttan Óla høvdu vit verið nógv fátækari sum tjóð hvat tí mentanarliga og søguliga viðvíkur. Óli varð føddur í Kalundborg á Sælandi í 1943. Í 1950
verið í FF-blaðnum, og sum saktans tolir at verða endurprentað. 2. jóladag eru liðin 100 ár síðan tjóðangurin »Tú alfagra land mítt« við lagnum hjá Petur Alberg fyrstu ferð varð framførdur í Sloans sali
øllum landinum og eisini nógvum føroyingum sum búgva uttanlands. Tað er ein fongur fyri okkum sum tjóð at hava slík fólk ímillum okkum sum við orðum og myndum kunnu siga okkum, hvussu fólk hava búleikast
gjørdist stutt. Men førningurin og hugsjónirnar hann hevði við sær úr bygdini, gjørdi almiklan mun fyri tjóð okkara. Fyrimyndið tykkum, um vit í dag hittu hann undir krambúðini á Brúgvaroyrini. Fjúrtan ár, [...] umboðan okkara í altjóða høpi? Merkið veittrar á altjóða pallum, tá ítróttar- og mentafólk umboða tjóð okkara. Men tað er fráverandi á nógv fleiri pallum av tí einføldu orsøk, at tað umboðar ikki eitt
konjunkturarnir ganga annan vegin ella hin. Tað, sum eg leggi í hetta hugtak, ein strategiskt hótt tjóð, er tað, sum hendi so mongum samfeløgum, sum vit einans kenna frá søgubókum - tey mistu taktina við
enn vit tala, men ov lítið gera Samanhald má vera Mín vón og framtíðardreymur er, at vit, bæði sum tjóð og heimssamfelag, megna at samstarva og gera avtalur um stórmálini, tó vit ikki eru samd um alt.
