Hendan grógvandi anarkisman eigur at verða steðgað, áðrenn rot kemur í alla skipanina. Annars kemur koks í maskinaríið, og alt brennur saman. Ein skipan við 32 politiskum flokkum verður úrslitið. Og tað

verið besta prógvið um góðu undirvísararnar! Forkelaður Jákup Ziskason byrjaði í síni tíð at læra til kokk av teirri einfaldu orsøk, at hann altíð hevur havt áhuga fyri mati og matgerð. Orsøkirnar til hetta [...] gera mat, men fór fyrst í læru á eini skrivstovu, áðrenn hann fór til Keypmannahavnar at læra til kokk á Grand Hotel. Her stóð hann við læruprógvinum í hondini ein dag í 1964, og var klárur at fara undir

fingu møguleika fyri at royna matin, sum Hergerð og Jákup eru vorðin so kend fyri. Jákup lærdi til kokk á Grand Hotel í Keypmannahavn og varð útlærdur í 1964. Orsøkin til at hann tók hesa útbúgving var

Matroslukafet, an­tagelig som følge af at en Lampe er væltet og har an­tændt Træverket. Matros­erne og Kokken fik alt deres Tøj brændt. Maskin­mestrenes og Fyrbødernes Tøj stod under Vand. I Søndags var et stort

og spakuliga byrjar at anga av døgurða úr køk­in­um har Kristjan í Langa­garði er einaráðandi sum kok­kur. Prestur er komin av Gjára­nesi á Strondum. Jógvan Fríð­riks­son hevur nú í mong ár verið prestur

stendur, at vit eru uppsagdir vegna sparingar, sigur hann. Dekkarin sigur, at hann eisini veit um kokk og fyrsta meistara, sum eru uppsagdir í hesum viðfangi. - Nei, hetta hevði eg slett ikki væntað, og

skundi útvegast manning, sum var tøk. Eg var so eisini við. Eingin kokkur var, so Esmar bað meg um at kokk­­ast. Eg minnist, at ein av monnunum umborð hjá okkum var Grækaris Madsen úr Kvívík, sum var kendur

at ganga átta tímar, áðrenn vit sluppu inn. Tá fyrstani var háflóð. Tá legði Leivur, 70 ára gamli kokk­urin, í at baka pannukøkur, og bakaði hann til allar átjan menninar. Stevnan, ið vit vóru boðin ­til

igen og skulde gaa ned i Kahytten fandt han Døren staaende åben. Han spurgte saa Kokken, hvem der havde gjort dette. Kokken svarede, at to Mand af Besætningen (den ene hed Valdemar Øjersen, men jeg kan ikke

lívið ógvuliga væl, tí tað kendist so heimligt. Tú var heima um kvøldarnar, og tá hevði tú eisini kokk, sum syrgdi fyri matinum. Vit veiddu og hagreiddu okkara egna fisk, og tá ið vit so fóru heimaftur