undir bjargingini. Tá ið hesin seinri báturin heldur ikki kom aftur, var tað onkur, ið eggjaði til at manna ein annan bát og fara at leita eftir teimum; men tá segði ein maður, ið mist hevði son á tí seinna [...] som et uudsigeligt tab, der vil sætte sit Præg paa Bygden for lange Tider. Dimmalætting skrivar 8-mannafør. Tað er rætta er 6-mannafør. Teir sum fórust Tað vóru jú tvær manningar sum fórust. Her skal fyrst
høvdu íðuliga rokfiskiskap, meðan íslendingar ikki loystu fyri fiskaloysi. Ofta var tosað millum manna, at tað var ikki rættskaft, sum føroyingarnir fiskaðu. Teir mundu duga meira enn at mata seg. Men [...] Íslendsku útróðrarmenninir búðu so aðrastaðni. Nakað nógv seinni kemur Aðalbjørn at arbeiða í Vestmannaoyggjunum saman við Poul Jákup Djurhuus úr Kollafirði. Poul Jákup fær at vita, at Aðalbjørn er av
mannalív, so telist Ernestine hendingin millum teirra, sum altíð hevur verið umrødd øðrvísi millum manna enn tær flestu. Uttan iva tí tann dramatiska bjargingin er kend, fortald av teimum, sum komu úr hesi [...] Hetta er ein søga sum minnir nokk so nógv um hana hjá Ernestinu. Hetjan var John á Bakkanum í Vestmanna. Hann var við til at bjarga allari manningini men doyði sjálvur
havnarmannin, sum var í fremstu røð í heiminum í teirri rørslu, sum tá stríddist móti harðræði og fyri mannarættindum. Vit takka øllum, sum hava givið sítt íkast. Vit hava eisini ráðført okkum við norðmannin [...] 12 ferðir”. Sawyers segði, at Mr. Armstrong, Mr. Gilchrist og aðrir limir í missiónini kendu hesa mannagongd. Hann hevði eisini hoyrt, men ikki sæð, at Mr. Ellery hevði pískað eina kvinnu í eini bygd og
Í sama viðfangi sum eg nevni tey ymsu løgini hjá mær, má eg eisini skriva nakað um Ungmannafelagið, tí tað ól so nógvar góðar kenslur fram í okkum ungu, og tann tíðin er so samanknýtt við so at siga [...] og verður ikki endurtikin. Aftur veitsla Leygardagin 28. mars 1908 høvdu vit aftur veitslu í Ungmannafelagnum. Tað hevur eingin verið síðan 23. november árið fyri. Eg var blaðstýrari og tók nú tveir
væntaðir inn í Føroyum á vegnum, men komu ongantíð fram. Við vóru átta mans. Sjey av teimum vóru úr Vestmanna, meðan tann áttandi var úr Hvalvík. Hetta var Haldor Olaf Edvard Joensen, systkinabarn mammu. Hann [...] maður av húsi at fiska hýsu! Tímalønin 20 oyru Eg gekk í privatskúla. Barnaheimið, sum tá var í Vestmanna, fekk sær skúla í missiónshúsinum. Har komu so fleiri onnur at ganga. Ingebeth Højgaard var lærari
r. Kristoffur kom at búgva hjá Richardi. Tað, sum eg minnist í samband við Neptun, var, at vestmannaskipið Dora, sum var deyðsiglari, skuldi hava motor sama árið, sum hon gekk burtur við allari manningini [...] mist. Her verður sagt: “Aldrig har jeg vel følt mig så fattig, som da vi i den lille bygden Vestmannahavn besøgte de mange hjem som ulykken havde ramt.” Frelsunarherurin hevði annars eisini ein hjálpargrunn
politimeistaran, sum tá var Niels Vesterby. Har var Demmus til 1945. Í august hetta ár fór hann við ferðamannaskipinum Århus til Keypmannahavn at lesa løgfrøði. Hann var tá forlovaður við Helenu, og hon kom niður
skuldi vera skipari á honum. Teir høvdu so biðið tríggjar menn fara við hesum skipi at læra seg mannagongdina við hekkutrolarum. Her var gott at vera við og eg fortjenti eisini gott. Hetta var sjálvsagt
never ending tour – ein óavmarkað og óendalig prosess. Og eg havi varhugan av, at vit, sum í løtuni manna Runavíkar Býráð, kenna hesa ábyrgdina á okkum, og eru vitandi um, at Runavíkin er lykilin til vøkstur