evrulondini lata 150 milliardir. Hini londini skuldu so lata tær seinastu 50 milliardirnar, og av tí skuldi Bretland lata helmingin. Men blaðið The Guardian skrivar, at bretska stjórnin fer ikki at lata peningin

Føroyum og selt fesk fløk regluliga á útlendska marknaðinum. Nú betraðir útflutningsmøguleikar gevast, skuldi tað verið so líkatil at roynt tað, heldur hann, men ivast samstundis í, um tað nú er heilt realistiskt

nakar er, sum kann minnast ein føroyskan drong, sum sigldi við Globe fyri meira enn 50 árum síðani. Skuldi hetta hent, hevði konu míni dámt sera væl at komið í samband við hann at vita, um viðkomandi kann

halda sum longst, áðrenn nøkur tunna nart við gólvið. Her varð roknað við, at danski Nicolai Hansen skuldi vinna, men hann megnaði ikki at knógva Laurence Shahlaei. Sterki bretin var nógv bestur í hesi kappingini

Telefonir blivu avlurtaðar og falskar internetkaféir vóru settar upp, so tað skuldi bera til at fáa savnað kunning og upplýsingar frá útlendskum politikarum, sum vóru á G20-fundum í London í 2009. Tað

hildið tíðindafund um uppafturlating av samfelagnum frá 19. juli at rokna. Ætlanin var, at landið skuldi lata upp aftur hin 21. juni, men tá varð upplatingin útsett orsakað av veksandi smittu í landinum

um stál og kol. Eftir fólkaatkvøðan vísti, at Bretland hevði atkvøtt at fara út, bleiv sagt, at nú skuldi Bretland aktivera tann sokallaða artikkul 50, ið er tað amboðið, sum Lissabon sáttmálin gevur londum

uttanríkisráðharrum er útsettur. Tað boðar bretska stjórnin frá, sambært tíðindastovuni AFP. Eftir ætlan skuldi fundurin verða hildin mikudagin í bretska høvuðsstaðnum, London. Uttanríkisráðharrarnir úr Stóra [...] lægri embætisfólk, sigur bretska stjórnin. Tað var bretski uttanríkisráðharrin, David Lammy, sum skuldi vera vertur fyri fundinum við hinar uttanríkisráðharrarnar. Ógreitt er, hví fleiri hava avlýst til

Tony Blair er áhugaverd, men at hon gagnar ikki arbeiðaraflokkinum. Í bókini skrivar Blair, at hann skuldi havt forðað fyri, at Gordon Brown bleiv forsætisráðharri, og hann lýsir eftirmannin sum ein, ið tað

eru funnin sek í at hava lagt til rættis yvirgangsatsókn, ið ætlandi skuldi verða í summar. Hjúnini høvdu ætlað, at atgerðin skuldi vera júst tíggju ár eftir yvirgangin í London 7. juli 2005, sum kravdi