hóast hann ongantíð hevur fingið heimahjálpina. Men tað skilst á Jákupi Foldbo, at hetta er slíkt sum hendur, tí telduskipanin er so stirvin. Hann sigur, at tað var vanligt, at fólk mistu heimahjálp í summar
ikki eru staðkend, at leita sær út á firðirnar at rógva. Djørv avgerð Nú tóku teir tingini í egnar hendur og tóku eina djarva avgerð, sum skuldi vísa seg at verða júst tann rætta avgerðin, og sum skuldi
tí alt var undir í sjógvi. Fjórðu ferð kom línan eisini á brúnna, men glapp útav, áðrenn vit fingu hendur á henni. Men tá var tað so heppið, at línan hekk føst í eini lykt, og tá fingu vit fatur á henni
árini arbeitt úti. Honum dámar væl smáumvælingar, og hava nógv havnarfólk kent til hansara sera góðu hendur, og hansara góðu ráð og vegleiðingar. Tórbjørn er giftur Annu, f. av Reyni, dóttir Finu og Sigird
Smyril sá okkum og tók okkum umborð. Tá var lítið av luft eftir í gummibátinum, og vit stóðu uppundir hendur í sjógv. Hepni var eisini við okkum á annan hátt. Vit høvdu beint verið til eftirlit. Tá vísti tað
er eisini frásøgnin hjá Johan Norðfoss, sum lýsti nýggjara partin av Havnar søgu. Eisini er røðin Hendur ið Sleptu, har tað higartil hava verið 128 partar av lívssøgu nógvum teirra, sum hava myndað Havnina [...] einastu eftirkomarar liva í New Zealandi. Ein versonur hansara var Niels Holm, sum er umrøddur í røðini Hendur ið Sleptu. Ein sum kallaðist Lassin, og sum Jákup hevði siglt saman við, skaffaði honum innivist [...] Hetta var eisini nakað sum Poul Jensen legði stóran dent frá, sum greitt frá fyri kortum í røðini Hendur ið Sleptu. Ein skúladagur var, sum Anna mintist betri enn aðrar, og var hann í 1914. Tað var fastur
ítróttartilboðum, sum borgarar í Tórshavn njóta ágóðan av. Tá ið tað er sagt, skulu vit ikki leggja okkum hendur í favn, tí so dettur drive-ið burtur. Tilboðini skulu framhaldandi mennast. Fyri nøkrum árum fóru
útjaðaran á mannakroppinum Føroyar. Nei borgara í Tórshavnar Kommuni vit muga taka sagina í egnar hendur , sjúkueyðkennini er tígulig. Føroyar og høvuðsstaðar kommunan má hava tann heilivág sum skal til
umhvørvisskaðiligum árini frá tí alsamt vaksandi virkseminum. Ein framkomin kommuna kann ikki bara standa hendur í favn og hyggja at, meðan borgarar og umhvørvi plágast av larmi og dálking frá virkseminum í teimum
nøvnini á konfirmantunum, soleiðis at til ber hjá fólki, sum evt. kenna persónar á yvirlitinum, at fáa hendur á myndunum, um tær eru til. Birgar heitir á fólk um at koma til framsýnigina, fyri at vita um tey