gera av, hvørt tey skulu lesa í Føroyum ella uttanlands. Tí Føroyar hava brúk fyri lesandi, og nógv okkara vilja búgva her, og vera við til at gera Føroyar betri. Lesandi eru ein inntøka. Bæði mentanarliga
mánakvøldið, men fóru so aftur í bátin týsmorgunin. - Bara fyri at rógva tað seinasta strekkið, fyri okkara egnu skuld eisini, so eingin skal seta spurnartekin við, um vit hava róð allan vegin ella ikki. Men
- Tað eru langt frá øll, sum hava verið umborð á gomlu sluppunum og sæð, hvussu umstøðurnar hjá okkara forfedrum hava verið, og hvussu trongligt teir hava livað. Tí er hetta eitt gott høvi hjá fólki at
Tey seinastu árini fór heilsan at bila hjá Hjalgrími, og nú er hann so farin tann veg, sum eingin okkara sleppur undan. Hjá sær í ferðini hevði Hjalgrím tann frelsara, hann so trúfastur hevði tænt við
hugsar um, tá hann sigur hann ikki trýr Landsverk, so stendur illa til við framtíðarvisjónum fyri land okkara, og spurningur er um hann átti at hildið áfram í starvinum sum løgmaður. Koma vit nakrantíð hagar
lesandi í USA, harav 17.000 kvinnur. -Hugsanin er, at hesi ungu fólkini skulu koma heimaftur og loysa okkara trupulleikar, sigur Fahad al-Fahad, sum er handilsráðgevi í Jiddah, við Washington Post. Mynd kvinnur:
enn árini frammanundan, tí tað er ikki neyðugt at hava ein akuttan trupulleika fyri at koma til okkara eftir hjálp. Færri børn Men eitt, leiðarin í Kvinnuhúsinum leggur merki til, er, at í fjør gistu
føroyingar eru fáir, hevur eingin sagt, at her er lættari at liva. Og vitandi um avbjóðingar grannalond okkara hava, tykist tað sum um, at í Føroyum fáa ymiskar samfelagsligar avbjóðingar nú og tá lív, og blást
teir til, ella at tey, sum hava yvirliva og ment hesa vinnuna til, at hon nú er ein stórur partur av okkara lívsgrundarlag, skal hava loyvi at eiga hana “í allar ævir”, ella til tey fara av knóranum, og onkur
Gabriel skuldi hava ein stuðul fyri seg sjálvan. - Vit vita einki um, hvussu gamal hann er mentalt - í okkara verð er hann als ikki stórur, sigur mamman. Hon væntar, at endin verður, at tey noyðast at droppa