á Argjahamri 17/12-2024 Liljan Thomsen, okkara kæri og sárt saknaði starvsfelagi, var ættað úr Sandavági, fødd Petersen, búði í Tórshavn og starvaðist sum lærari á Argjum í meir enn 40 ár. Hon byrjaði

sum ein rakett, men næstan eins skjótur niðuraftur. Eftir ta hendingina var eingin kuril á tráðnum okkara millum, nú tú lætst eyguni aftur seinastu ferð við tínum kæru rundan um teg. Tað var altíð áhugavert

størsta partin av tíðini vóru vit leikliga omaná. Eg eri vónbrotin, og samstundis eri eg stoltur av okkara monnum, sum vístu, hvussu væl teir eru fyri, sigur B68 venjarin Jákup á Borg í samrøðu við FM1. Eftir

hádeildini, hevur seinastu árini verið arbeitt við matoyðsli, m.a. við íblástri úr bókini “Matur – okkara virðismikla tilfeingi”, sum Sanna A. Dahl og Gunnhild D. Niclasen hava skrivað, og góðar verkætlanir

um uppskot at leggja enn hægri gjøld á alivinnuna, fiskivinnuna og tí, sum er grundarlagið undir okkara búskapi. Men hvat nyttar tað, tá útreiðslurnar vaksa ótálma, og meirinntøkur verða brúktar til enn

nkanningin við kropsligari rørslu við kvinnuligum royndarpersónum nakrantíð, vísir tað sama, sum okkara gransking hevur víst seinastu 20 árini: Fótbóltsvenjing er sera munadygg venjing av beinagrindini

Løgmaður setti fyrrapartin eina norðurlendska ráðstevnu um barnarættindi og umsorganartrot í Norðurlandahúsinum, sum Nordisk forening for barnamishandling og omsorgssvikt skipar fyri. Undirtøkan var s

Stjórin á Tjóðpalli Føroya Jenny Petersen helt eina megnaðarrøðu. Men hon byrjaði við nøkrum sekundum av stilli fyri at vísa á, hvussu nógv pláss Jóannes Eidesgaard gav mentanini í sínari røðu. Røðan

keldur, og nú Erling er deyður, skal hann hava tøkk fyri tey íkøst, sum hann við sínumn bókum gav okkara fiskimannasøgu. Aðrar keldur eru frásagnir í FF-blaðnum frá Andrias í Tarti, Andrew Godtfred, Eliesar [...] hetta var sama dag sum umrødda hending, ella tað var nakrar dagar seinni. Hann sigur: ”Eg fór inn til okkara, vildi mammu okkurt, rópti á hana, men einki svar. Eg visti, at hon var inni, so tá hon ikki var [...] sum hóskaðu til teirra veiku armar. Dávur helt eisini, at í dag verða minnisvarðar reistir fyri okkara sjómenn, og alt gott um tað. Men hesar einkjurnar høvdu so søttliga eisini uppiborið ein minnisvarða