spildurnýtt offur fær eftir øllum at døma ein týðandi lut í kabarettini. Tað eru jú ikki øll, sum velja okkum ta traditionellu útbúgvingina.
stýra t.d. eldraøkinum, enn eitt lokalt valt fólkastýrði. Tú sum kommunupolitikkari kanst sjálv/ur velja um tín kommuna er A, B, C ella D kommuna tá hugsa verður um eldraøki. Fyri tað næsta, so dugi eg ikki [...] ynskja at hetta skal vera tvungið við lóg. Eitt gott samstarv í longdin er tengt av at man kann velja tað til ella frá. At ynskja at t.d. Løgtingið tvingar onkran í eitt samstarv, tí man ikki megnar at [...] gekk upp. Vit liva í einum samfelag í dag, har tað er heilt grundleggjandi at vit hava møguleikan at velja til og frá. Uttan eg skal samanbera kommunupolitikk og giftur meir enn tað sama, so vil eg vísa á
graslíki hevur verið støðug, og fyri skjótt trimum árum síðani úrslitaði hetta í, at føroysk feløg kundu velja at spæla altjóða heimadystir í Gundadali, har undirlagið og karmarnir annars høvdu fingið blátt stempul
Í tíðindaskrivi sigur AB, at nógv fólk vóru á fundi, og at fleiri uppskot til nevndarval vóru at velja ímillum. Aftanfyri frá vinstru: Doris V. Rasmussen, Elsa Sørensen, Maria Dalsgarð og Rannvá Skála
kassan, sum nú móti Víkingi, so vilja vit ikki missa 50 til 100 gjaldandi áskoðarar, tí tey heldur velja at sita heima og stroyma, sigur Martin Dalsgarð, formaður í AB. Dysturin millum AB og KÍ bleiv annars
meðan 07 Vestur hevur 25 stig á øðrum plássið. Stigatalvan hjá 1.deild monnum kann síggjast við at velja 1.deild í teiginum í stigatalvuni til høgru fyri greinina. 1.deild menn: Víkingur II AB 4-2 07
AB roynir útlendskan áleypara - Hann var ikki betri enn teir spælararnar vit hava í felagnum, tí velja vit ikki at gera sáttmála við hann, sigur Sjúður Olsen, formaður í FC Argjum, sum rekur besta liðið
intensiteturin er høgur í venjingunum, og at Allan Mørkøre hevur nógvar kvalifiseraðar spælarar at velja ímillum. Tórður Thomsen og Heðin Stenberg kappast um plássið millum stólparnar. Tehe Aristide er framvegis
líknandi fyrr við 17 tingmonnum. Samanumtikið heldur Edmund Joensen, at valið er ein sigur fyri tey, sum velja ríkisfelagsskapin, og leggur hann serstakan dent á, at hetta er eisini ein ósigur fyri víðgongdu
korporativa planbúskapinum, sum fór til grundar í 1992. Hann vísir á, at partarnir á arbeiðsmarknaðinum velja hvør sínar tríggjar limir í nevndina, meðan landsstýrismaðurin í arbeiðsmarknaðarmálum velur formannin
