tær hárið og orna brýr, tá Ann-Britt, ikki kundi gera tað. Tú gekk høgt uppí, at hava pent krúlla hár. Eg kann ikki siga annað, enn at vit hava veri góðar, sjálvt um eg minnst, at tú við hvørt vart eitt [...] kæru uppi í himmalinum, hóast eg veit, at tú hevur tað betur nú. Eitt er sikkurt, at vit sum nú hava mist teg, hava mist eitt fantastiskt menniskja. Tú vart altíð so blíð og góð at koma inn til. Eg kundi [...] biltúrarnir, sum vit hava koyrt og vitja fólk, sum tú vart so góð við. Tú elskaði at sleppa at koyra biltúrar og helst ikki meir enn 50 km/t. Eg minnist eisini at tú onkutíð vildi hava meg at krúlla tær
hvat børnunum dámdu. Hon plagdi at hava nýbakaðir bollar, heitt kakao og róma standandi á borðinum, tá vit komu. Altíð hevði hon onkra søgu at fortelja børnunum. Tá vit høvdu verið og vitjað, plagdi hon [...] hjá henni vóru altíð, áðrenn vit skiltust: »Jesus veri hjá tykkum og takk fyri alt. Ringið tá ið tit eru komin heim«. Hon hevði ongan frið á sær, fyrrenn hon visti, at vit vóru komin heim í øllum góðum [...] Eingin ivi var um, at lívið hjá henni snúði seg um okkum. At hon hevði nógv at gera, tá vit vóru børn, minnist eg væl. Tá var posthúsið og handil heima hjá okkum. Harafturat var kúgv, seyður og annað tílíkt
dagar, tá mamma varð tikin frá okkum, bert 63 ára gomul. Eitt ljós var slóknað, ein eingil var fluttur heim til Harran. Tað er ongin og onki, sum kann erstatta mammu. Mamma var bert 17 ára gomul, tá hon fekk [...] fekk tað fyrsta barnið, og tá hon var 25 ár, átti hon fimm børn, Maritu, emil og so okkum trý, Gunnar, Julian og meg, sum eru tríburðar, og tá hon var 32 fekk hon lítlusystur Katrin, so tað hevur mangan [...] ómetaliga stórur, men tað er gott at vita, at ein dag so síggjast vit aftur heima hjá Jesusi, har ongin skilnaður verður meira. Tvær ídnar hendur hava lagt árarnar inn í dag, eitt hjarta eitt gull hevur sligið
hvussu okkara Faðir ber okkum, tá vit eru veik. Tá vit ikki orka at ganga leiðina, tí hon er ov tung, tá ber Hann okkum. Og tá Hann ber okkum, tá eru vit trygg, tí tá eru vit nær Hansara hjarta. Og tað er [...] enn tann, sum hevur mist tað allarkærasta. Inni her eru vit savnað um familjuna at vísa samkenslu. Vit kenna okkum øll máttleys. Vit eru nádd har, vit ikki ynskja at lívið leiðir okkum. Uttanfyri skínur sólin [...] sum er til staðar. So verður talað. Tá kemur vónin. Tað verður tosað um Staðin. Staðurin, har Klæmint er staddur. Klæmint er meira á lívi nú enn hann var, tá vit høvdu hann her millum okkum. Nú kennir
hann liggur. Eg var niðri og vitjaði hjá tykkum, tá fóru vit eisini at vitja Åge, tá sá eg eisini, at hann var nógv farin, men tú sat uppi yvir honum, tá íð hann lukkar eyguni 7. mars 2007. Judith er fødd [...] til mín og segði, Poula, kom, vit fara heim, eg sigi nei mamma, vit mugu vera her, eg fari so upp, spyrji um vit skulu fara at ganga ein túr, men tú sigir nei, eg vil heim, vit standa so í vindeyganum og [...] sunnumorgun 25. oktober og sigur, at tað vildi veri gott, um eg kom inn har nú. Eg geri skjótt av, Judith og Sára koma við. Vit vóru øll hjá tær tann dagin, vit snakkaðu við teg, tú opnadi ikki eyguni, men
øll síni seinnu ár á sjónum sum kokkur. Pidda havi eg kent, síðan vit vóru smádreingir, og vóru vit vinmenn alla okkara tíð. Vit hava havt nógvar góðar og stuttligar løtur saman. Hann hevði eitt lætt sinni [...] var einastu ferð, vit vóru til skips saman. Seinni sama heystið misti hann pápa og pápabeiggja sín Louis, tá teir gingu burtur við maskinbátinum Dortheu ein illveðursdag á Norðhavinum. Vit róðu eisini út [...] nær, Harrin styrkið tykkum í sorgini. Góði Piddi, eg sakni teg nógv, vit møtast aftur heima í himli, har verður gott at vera. Ærað veri minnið og hvíl í friði góði vinmaður. Jóannes
tómt aftaná at hava mist allar 3 brøðurnar eftir bert 4 árum. Martin fór 21. september 2007 næstan 56 ára gamalur. Ikki gjørdist nakar tykkara serliga gamalur, men soleiðis var lagað. Vit vuksu upp niðri [...] farið í kirkju ella lestur lisin. Vit vórðu sanniliga eisini lærd at arbeiða. Pápi hevði saman við brøðrum sínum bygt turkihús, so har var fiskavirking. Hjálptu vit børnini eisini til – ja, ofta varð [...] hetta fyrsti íblásturin hjá tykkum til, at tit sum vaksnir fóru undir at byggja sildavirki í 1967. Men vit fingu eisini tíð at spæla, og spæliplássið var stórt niðri á Bakka. Við tráðu á brúnni og á báti í
Hann tosaði títt, skrivaði skjótt og hevði sera nógvar bóltar í luftini, tá ið hann helt sínar fyrilestrar á universitetinum. Tá í tíðini brúkti man ikki powerpoint til sínar framløgur, tó at summi brúktu [...] antropologiini, tá ið eg skuldi velja mína útbúgvingarleið. Geir Thomas Hylland Eriksen varð føddur í Oslo í februar í 1962. Pápin var blaðmaður, og mamman lærari. Familjan búði í Nøtterøy, tá ið Thomas var [...] samfelagsdeildini hava havt bøkur og greinar hjá honum á sínum pensumlistum. Eisini á Námsvísindadeildini - sum fyrr var Føroya Læraraskúli - havi eg brúkt bøkur hjá Hylland Eriksen, tá ið eg havi undirvíst
gjøgnum hendan brotasjógvin við, enn sum áður. Vit vita, at vit skulu síggjast aftur har, sum ikki er broyting ella skiftandi skuggi, Jákupsbræv 1,17. Vit fáa hann ikki aftur her, men fara til hansara, [...] »Á, at hetjurnar skuldu falla!« 2. Samuelsbók 1,19. Hetta skriftbrotið kom til mín, tá ið mín góði beiggi so brádliga varð tikin frá okkum. Hetta er ringt at skilja, hví Harrin tók hann burtur nú, nú ið [...] altíð við tí góða orðinum, segði ongantíð nakað ringt um ein annan. Tað er svárt hjá okkum øllum at hava mist Richard, men svárast hjá tær, góða Ása, sum stóð so væl saman við honum og stuðlaði honum so
vildi hava skil uppá, ja, so var bara at spyrja Poulu. Í ráðum var hon altíð góð. Hvat tú spurdi hana um,fekst tú altíð eitt nøktandi svar. Frank og Poula bygdu úti á trøðni,altso á Heygnum Mikla 2.Tá ið [...] heimligu húsum merkir tú beinanvegin andan av hondum, sum av kærleika hava fjálgað um, ikki bert uttanfyri, men serliga eisini innanfyri. Tá ið tú hevði latið úthurðina upp, føldi tú hitan og hugnan streyma [...] eisini so væl til sjóndar nú, tá ið Ingerð kom heim áðrenn jól at verða um ommu sína. Nú hvílir tú við síðuni av Inga, sum tú og Frank saknaðu so ómetaliga nógv og sum vit ikki skiltu meiningina við, at