løgtinginum hvørki eina sanna ella greiða mynd av málinum. Tí hesar almennu rættleiðingar. Sirið Stenberg spyr lands­stýriskvinnuna, um hon fer at virka fyri, at sam­døg­ursrehabiliteringin á Boða­nes­heiminum

ritgerð í jura (!) – til frama fyri tey veikastu í samfelagnum. Olympiski sigursskammilin Blaðmaðurin spyr nú henda ” Grand old man” á vinstravonginum um hansara fyrimyndir. Preben - ið sigur seg vera ” f

á café og nýta ein góðan caffé latté eftir dagsins stríð. Ein smádrongur gongur ímillum fólkið og spyr um restpenin, og á hinari síðuni á gøtuni gongur ein eldri maður og selir “superglue”. Vit eru stødd

brúkt, er tað rættiliga óheft av strategiska hugtakinum. Búskapur er umferðin í samfelagnum. Búskapur spyr ikki so nógv eftir, hvat vit brúka hesa umferð til. Hetta sæst týðuliga í kjakinum millum fíggjar

listaverkinum - Ella kongsbommunum, eitur tað nokk. Kongabomm? Kongsbomm? Hvat man vera tað rætta?, spyr hann og tyggir orðini eitt sindur. Sjálvt um Tóroddur Poulsen hevur bygt hetta listaverkið fyrr, helt

lands, tí tað er hetta, sum skapar útflutningsvirði og soleiðis valuta heim til landið. Jákup Sólstein spyr í hesum sambandi, hvussu leingi Føroyar kunnu liva við læntum peningi, sum ein stórur partur av hesum

vígvøllur í stríðnum móti grannalondunum. Tað er eins og alt gamla Palestina er dømt til stríð, og mangan spyr man seg sjálvan, hvat ólukkan hevur gingið galið, sigur Heini í Skorini, sum skjótt fekk sjón fyri

Bjørk«. Man kann jú ikki siga, at nú vilja vit hava ein William Heinesen afturat...hvør skal tað verða? spyr Kristian. Tað týdningarmiklasta hjá okkum, sum hava við mentan at gera, er at víðka møguleikarnar

og har eru leikarar og føroyskur tónleikur. Ber tað veruliga ikki til at gera ein líka góðan í dag? spyr Guðrið. Og aftur her kemur Guðrið inn á, at kansk hevur eingin tá fingið nakað fyri tað, men soleiðis

og har eru leikarar og føroyskur tónleikur. Ber tað veruliga ikki til at gera ein líka góðan í dag? spyr Guðrið. Og aftur her kemur Guðrið inn á, at kansk hevur eingin tá fingið nakað fyri tað, men soleiðis