sáttmálanum, og tískil sendir man í sept. 1999 sáttmálan fyri aðru ferð til heimastýrið. Ríkisumboðið spyr vegna uttanríkisráðið landsstýrið, um heimastýrið hevur nakrar viðmerkingar til nýggju útgávuna, og
eldin... hann sang fyri sær sjálvum og kláraði at skuffa mangan operaunnara. ?Líkist eg eini fívili?? spyr myndatakari og uttan at himprast, ein kaffibrellandi kunda nýkomin í ljósmyndahandilin, Photo O, og
greið ábending um, at helst verður ikki alt uppgivið, sum hann «vinnur«. - Men hvat skal ein gera? spyr hann. Eg havi eisini familju at forsyrgja. Vit koyra heim til hansara. Hann býr við konu og eini trý
ð, sum eyðkendi eitt nú Jørgen-Frantz Jacobsen, saknast kortini í mongum av hesum tekstum. Og ein spyr seg sjálvan, nær føringar ? tá teir viðgera seg sjálvar ? fara at leggja tær mytologisku brillurnar
vindi. Eisini greiðir hann frá, at Husøyvegurin ikki er gjørdur til 100.000 konteynarar um árið. Hann spyr, hvør hevur ábyrgdina, og leggur dent á, at felagið, hann umboðar, ikki ynskir meira útbygging í Husøy
halgast hvar sum helst.” So endar hann við hesi heilsan: ”Havið ein kristiligan sunnudag.” Tá ein maður spyr hví hann bara skrivar um Ísrael, Carl Johan at víst eru ræðuleikar aðrastaðni enn í Gaza, men munurin
vera vinna ella einstaklingur? Kunna mót-mælini gera sítt til, at vit uppfinna statin av nýggjum? spyr Noreena Hertz. Hon svarar: ?Søgan sigur okkum, at tað ber til. Bæði demokratiskar stjórnir og fyritøkur [...] keypa? Kann globaliseringin myndast soleiðis, at hon kemur øllum til góðar og ikki bara nøkrum fáum?? spyr Noreena Hertz og heldur fram: ?Eg haldi, tað ber til, at ein nýggj dagsskrá er møgulig, at endurstovna
har sita teir so fittir. Hyggja í eina bók ella Ipad. Okkurt sovorðið. "Hey, Harry, hvussu gongur", spyr ein teirra. "Jú, jú, hjá mær gongur væl," svarar Harry Knudsen. "Tað gongur eisini væl hjá mær," sigur
tað ikki órógvandi fyri hetta lítla landið at fáa øll hesi skipini, fólkini og bussarnar inn á seg, spyr hon undrandi. Hóast hon sjálvur kemur úr einum lítlum landi, so tykjast Føroyar eftir øllum at døma
men fær einki svar. 13:40 : Tom Hagen svarar, tá sama dóttir ringir á fastnetið í húsunum. Dóttirin spyr pápan, um hann veit, hvar mamman er. Tom Hagen sigur, at hann veit ikki og setir dóttrini sama spurning