fyri modellir, eins og í útheiminum. Tískil skipa vit fyri úttøkuni sjálvi, siga tey. Úttøkan, sum byrjaði í gjár, heldur áfram til sunnudagin. Tey hava longu sæð nakrar modellir, sum eru áhugaverdar.V [...] eru millum 16-35 ár, brúka stødd 34-38, og eru annars eldhugaðar at fara í hernað við verkætlanina. Umframt hesi krøv skulu tær vera natúrligar, ósmurdar og í strømmum klæðum, tá tær koma til úttøkuna. Hetta [...] ð koma yvir tveyhundrað føroyskar kvinnur úr m.a Suðuroy, Klaksvík, Vágum og Tórshavn til úttøku. Vit eru øgiliga fegin um undirtøkuna, siga Miriam & Janus. Uttan eina slíka úttøku høvdu tey havt trupulleikar

rættast at komið inn við skipinum. Men vit hava so mett, at tað er líka gott at teir eru saman umborð, sigur Søren Christiansen. Manningin á Anitu var við at seta gørn, tá ein av manningini fekk ein enda um [...] ikki afturíaftur. MRCC Tórshavn fekk boðini umleið klokkan 19:20 týskvøldið 11. februar. Anita var tá stødd umleið 180 fjórðingar í ein útsynning úr Suðuroynni. Brimil fór á staðið, og leitað hevur verið [...] reiðari á Anitu, sum hevur mist ein av manningini. Hóast skakandi tilburðin umborð á Anitu týskvøldið, tá ein av manningini fór fyri borð, so kemur skipið ikki til lands enn. Nú er leitingin steðgað. - Teir

Saksun. Hon var á veg til Havnar, men stødd millum Sund og Hjalla sær hon, at tað standa nakrir bilar mitt á vegnum. - Eg síggi beinanvegin, at har er okkurt áfatt. Tá eg komi nærri, síggi eg, at ein seyður [...] okkurt var áfatt. - Best sum eg havi fingið lívið av neyðardýrinum, og skal fara at tosa við tey, sum hava rent á seyðin, síggi eg, at tey eru farin avstað. So har stóð eg við upptakinum av teirra kleyvarskapi [...] spyrjandi yvir slíkan atburð. - Tað er langt úti at rýma av staðnum soleiðis. Eitt er seyðurin, tey hava rent á. Men at seta onnur í vanda á handa hátt, við ikki at taka upp eftir sær, tað er púra burturvið

Men meðan granskarar dúg­liga hava leitað eftir homo-geninum, so hevur mann ikki lagt eins nógva orku í at finna gen fyri aðra seksu­ella orientering. Hví so er, kunnu vit hava okkara meining um. Fleiri bøkur [...] við hesum er at verja børn­ini ella steðga ágangin móti børnum. Øll, ið virka fyri verju av børnum, hava uppi­borið rós og fullan stuð­ul. Men tað tykist ofta trup­ult í dagsins miðlum at skilja millum kynsliga [...] menn­iskjað kann ikki gera við at tað hevur ljóst hár, brún eygu og hevur blóð­typuna A rh+. Hetta hava gen­ini (ílegurnar) avgjørt. Fyri nøkrum árum síðani segði táverandi løgmaður í eini al­mennari røðu

sigldi, vildi hon, at vit døturnar hjá Agnas skuldi sova hjá henni, tá ið Sámal var burtur, og tað gjørdi vit so skiftisvís kanska eina viku ella so í senn. Tað bar við sær, at vit á ein hátt høvdu tvey [...] var sera tungt, tá ið hon ringdi til mín at siga mær tað, men tá ið ringasti skelkurin hevði lagt seg, fór mostir undir at gera alt fyri at basa sjúkuni ella longja sær lívið og vísti hon tá, hvussu lívssterk [...] – og tá ið so gerandisdagurin kemur, verður tað uppaftur verri. Saknurin verður ring­ur at liva við. Tað at hon ikki ringir og heldur, at tað er langt síðani, at hon sá meg. Eg fari oman, og vit seta okkum

hvussu farið er fram, tá ið avgerðin um uppsetingina er tik­in. Nógvastaðni hava tey lagt stóran dent á tað sak­liga og søguliga, men so er als ikki allastaðni, og úrslitið kann tá gerast rættiliga mar [...] skelt­um, men tá ið eitt skelti verð­ur sett upp, skal tað, ið hvussu so er, vera rætt og satt og ikki vera eitt áhaldsi fyri persónlig áhugamál. Ofta verða vit, sum rætt er, mint á ríka arvin, vit eiga í m [...] Øll Líðin og meira til lá tá óbygd. Áðrenn meira verður sagt um evn­ið, haldi eg tað vera rætt at nevna eitt sindur um stað­a­nøvn og skeltini, sum al­menn­ir stovnar hava sett upp tey sein­astu árini

yrkti, og tá kanska serliga hesar regl­urnar: “Legg teg nú og sov, góða lítla barn hjá mær, droym um summardáar og eingilin hjá tær” Hvussu kunnu vit best lýsa Dadumostur, og hvussu hon var? Vit gloppa hurðina [...] Ofta nógv fólk í húsi, gestir, sum skuldu hava mat og song. Tað føldist sum eitt ævin–týr hjá okkum, sum komu av bygd at vitja hagar, og ikki at gloyma, tá vit fingu pakka frá henni. Hon var frálíkur kokkur [...] tær tríggjar systrarnar Sigrið, Dagmar og Bina, mamma okkara. Tey kallaðu Dagmar Dadu, og soleiðis hava vit kallað hana alt lívið – Dadamostir. Tær tríggjar fóru hvør aft­an á aðra á húsmanna­skúla í Høng

ávirka hvørt annað. Um vit samanbera viðurskiftini í Føroyum sum heild við um­støð­urnar í øðrum av heimsins londum, so má sigast, at føroyingar hava tað gott. Næstan á øllum økjum hava vit tað betur enn í flest [...] vinnuligum økjum. Taka vit frálandavinnuna, so hava vit sæð fleiri nýggj skip bygd til landið og eina stóra menning. Sjálvt um olja ikki enn er funnin á føroyskum øki, so njóta vit longu gott av ymiskum [...] Amerika o.s.fr. Tí ræður sjálvandi um at hava so lætta atgongd til hesar marknaðar sum møguligt. Trupulleikar hava stungið seg upp, serliga viðvíkjandi ES. Føroyingar hava gjørt síni nátúrligu krøv galdandi

------- Vit eru ofta ov skjót at finn­ast at, tá ið okkurt ikki er júst so, sum vit vilja hava tað at vera. Ofta verður sagt, at vit føroyingar finna okkum í ov nógvum. Tað er ivaleyst rætt. Vit skulu krevja [...] krevja tað, vit hava goldið fyri, men alt ov sjáldan siga vit frá okkara nøgdsemi, tá ið okkurt er júst so, ella enntá betri, enn vit høvdu væntað. Tí hes­ar reglur um eina frálíka ferð við “Norrønu” okkara [...] hvíld fóru vit at fáa okkum ein bita at eta. Her fingu vit aftur at síggja, at umborð á “Norrønu” duga tey minst líka so væl sum onnur, tá ræður um at fáa fólk at kenna seg væl við tær tænastur, vit kunnu veita

Kúrberg --- Vit eru ofta ov skjót at finn­ast at, tá ið okkurt ikki er júst so, sum vit vilja hava tað at vera. Ofta verður sagt, at vit føroyingar finna okkum í ov nógvum. Tað er ivaleyst rætt. Vit skulu krevja [...] krevja tað, vit hava goldið fyri, men alt ov sjáldan siga vit frá okkara nøgdsemi, tá ið okkurt er júst so, ella enntá betri, enn vit høvdu væntað. Tí hes­ar reglur um eina frálíka ferð við “Norrønu” okkara [...] hvíld fóru vit at fáa okkum ein bita at eta. Her fingu vit aftur at síggja, at umborð á “Norrønu” duga tey minst líka so væl sum onnur, tá ræður um at fáa fólk at kenna seg væl við tær tænastur, vit kunnu veita