heldur ikki verið lætt fyri Andrias at missa sín vinnmann, tit vóru vinir frá 1. flokki av, og báðir búðu í Sønderborg, blivu pápar sama dag, ja tit báðir høvdu nógv saman, og seinni, tá Andrias fekk ein son [...] hetta tímdi tú orduliga væl, men nei, eftir eitt hálvt ár fórt tú aftur til Sønderborg, har tú treivst best, har fekst tú arbeiði á JF STOLL, og har vart tú í arbeiði líka til tú legði eyguni saman, veit tú [...] arbeiðskolegum..... Árið 2005 kom tín gullklumpur til verdina, Joey, og hann betýddi alt í tínim lívi. Tit báðir vóru so góðir, tað var so stutligt at tosa við tykkum báðar á Skype. Joey sat og vinkadi til

familjuni, at tú hevði stórt hjartarúm. Tú elskaði nevniliga at bjóða fólki heim til tykkara, og høvdu tit tí altíð vitjan onkrastaðni frá. Vit minnast eisini, hvussu tú altíð gekk og rokaðist úti á trøðni [...] spurdi: “Og hvør er hjá tykkum?”, og vit svaraðu: “Jesuspápi”, og síðan spurdi tú: “Og hvør er allar best við tykkum?”, hareftir vit svaraðu: “abbi.” Hetta gjørdi tú hvønn dag - líka til tað síðsta, abbi

Best sum sólin fagrast skínur, deyðin inn um dyrnar trínur. Hetta kom fram fyri meg henda feigdar morgunin tórsdagin 9. mars, tá deyðin aftur setti síni lemjandi spor eftir seg her í býnum, ? aftur ein [...] um ladoddarnar, har tú skuldi nýta løturnar at finna út av, hvat tú skldi læra til. Marna og Karl, tit hava mist tykkara einasta barn, slagið er hart og saknurin er svárur. Í støðu sum hesari er tað bert [...] tað er Hann, sum eg veit, at Súsanna setti sítt álit á, og eg veit eisini, at í Hansara hendur hava tit eisini lagt tykkara stóru sorg, og bert har frá Honum er linni og hjálp at heinta. Harrin styrki tykkum

Sommer segði, veit tú hvat, tit skulu fáa í brúðargávu, eg skal føra tilfarið til húsini úr Tórshavn til Skopunar, tað var eitt kubb fyri meg. Og tað gjørdi hann eisini. Góðu tit sum hava mist ein góðan mann [...] teir neyvan funnið, tí hann var meinkunnugur maður her á leiðum, seinni førdi hann »Pride«. Har vit best kenna Sommer, man vera sum skipara umborð á »Rituni«. Eg veit hann var dámligur maður, men dugdi at

okkara hjørtum. Tankarnir leita heim til foreldur og syskin, sum Siri var so góð við, tit hava mist tað dýrabarasta tit áttu, má Harrin styrkja tykkum í sorg tykkara, sum versið so gott sigur tað: Frið lati [...] Best sum sólin kagaði fram, og alt rundan um okkum angaði av blómum, fingu vit tey tungu boð um at tú góða Siri ikki var ímillum okkum meira. Alt steðgaði upp, ein blóma var følna. Líka so bjart sum sólin

kundi vera í so nógvur. Gomlu beinraknu orðini, at har hjartarúm er, er eisini húsarúm, kunnu eina best lýsa, hvussu hansara lyndi var. Tað er ongin loyna, at boksing og fótbóltur høvdu hansara áhugamál [...] himmalsku tjaldbúðini, har Hin Alvaldi hevur boðið Sigurði vælkomnum. Góða Jovina, Sunrid og Sigurdjón! Tit hava mist ein góðan mann, pápa og ikki minst abba og verfaðir. Deyðin er kaldur, tá ið hann trýnir

familjuna og til tykkum umborð. Tað er óskiljandi hvussu ringt tit mugu hava havt tað. Men Hjalti, Eyðstein og manningin. Tit gjørdu tað tit kundu og meira enn tað. Tað er eitt Guðs undur at vanlukkan ikki [...] eg kendi teg og tú lærdi meg nógv. Vit fingu mangt gott prátið saman tá tit lógu norðanfyri og altíð komst tú inn á gólvið tá tit lógu inni. Tú hevði altíð stórar ætlanir og sá so ljóst upp á framtíðina [...] sýndi eisini skarin sum var savnaður til jarðarferðina. Góðu tit øll! Simona og børnini, Óli og Ågot, beiggjarnir og systrarnar við familjum. Tit hava bara góð minni eftir Pól Eyðfinn. Hann átti so stórt

duga ikki at meta saknin, men eg veit, tit hava ta andaligu styrki at taka ímóti sakni og teimum tungu løtum, sum standast av einum so stórum missi. Ein skilir tað best, um ein sjálvur hevði verið úti fyri

eisini eftirkomararnir kunnu halda fram í hesum stætti. Tú var so sera røkin maður, hetta sást eina best á báti tínum, sum tú sjálvur hevði gjørt. Báturin var fiskibátur burturav, men eisini en lystyacht [...] man fór umborð til tín at drekka kaffi. Eg var eisini umborð á trolaranum, tú sigldi við, einaferð tit lógu á Klaksvík, har var á sama hátt eitt sera nosligt maskinrúm. Hetta lá alt so ræði fyri hjá tær

verið væl vitja, bæði av familjunum og øðrum, og hví? Jú, tí at øll føldu seg væl inni hjá tykkum, tit vóru altíð líka blíð, bæði tú og Herman, har manglaði onki. Tú Karolina reiddi sengur og ból til gestirnar [...] tú ikki orkaði meira og valdi at taka teg heim til sín, til hvílu og gleði. Harrin veit, hvat ið er best fyri okkum. Ærað verið minni um mína elskaðu systir. Svanhild Mátti Harrin veri hjá tær Herman og