møtast, goyma amboð og hava matarsteðg, greið­ir Petur frá, meðan hann peikar á eitt kort, har bý­urin er býttur upp í økir. Á vegginum er eisini ein listi yvir teir 7 bólkaleiðararnar. Hann greiðir frá

var komin á holdum, klæðir síni. Fyrstu ferð Jørgen var uttan­borða var fyri støðni á Toftum. Bát­urin fór runt, sum hann var í. Tá var hann smápiltur. 15 ára gamal var hann eina aðru ferð við til Havnar

verkætlanin verður framd samsvarandi góðkendu ætlanini, smb. stk. 2.” stk. 4. Tá útveganar­kostn­að­urin er fult afturgoldin, og P/F Vágatunnilin stendur sum eigari, verður alt anleggið, uttan viðurlag,

stendur eiðismaðurin Símun E. Poulsen, sum er giftur til Hvalbiar, á varðhaldi. Hann ansar eftir at fisk­urin verður førdur í hóskandi nøgdum inn á ein skiljara, sum sáldar sildina fyri seg og makrelin fyri seg [...] 17 pro­­­sent av heild­ar­kvot­­uni eftir norð­­havs­­sild. Í gomlu avtalunum var før­­oyski part­­­urin um fimm pro­sent. Heildarkvotan er í hes­­um føri tað, ið hav­gransk­ing­ar­­­­stovnurin ICES metir

komm­unu. Har eru tveir bóndagarðar, og í 2006 búðu sjey fólk har. Í 1584 verður annar bónda­garð­urin prestagarður fyri sunnara part­in av Streymoynni, men prest­arnir búðu í Havn og høvdu upp­sitara

koppað á. Tríggjar tær seinastu ferðirnar hev­ur AB vunnið stig, og síðsta sunnudag bar heima­sig­urin á TB við sær, at AB flutti av aftasta pláss­inum. AB venjarin Sámal Erik Hentze hevur aftur og aftur

á Tvør­oyri. Tað var í 1981, og næst­síðsti sigurin í heimasjógvi var í 1975, tá ið gamli Suðring­urin sigraði. Um tað skal eydnast hesa ferð, so skal stórur setn­ingur greiðast hjá suðuroy­ing­unum. Á

dekkið. Tað var ein ræðusjón, ið teir har sóu: Aftur­mast­urin, fiskakassin, stúttur og svína­­ryggurin í bakborð var brotið burtur. Bumm­urin hevði kvett lævant­ini. Skipið lá vatnrætt á liðuni og stórseglið [...] brúk­ast. Sjógvarnir blivu við at bróta inn yvir skipið, tó ikki so stórir, sum hin ræðuligi skaða­sjógv­urin. Fyri at bjarga lívinum máttu talju­repini á stórmastrini í lu kapp­ast. Hvør maður hevði nóg mikið

av takk­semi. Hon var okkara mamma, svigarmamma, omma og langomma. Vit eru væl greið yvir, at sakn­urin hjá øðrum enn okk­um er til staðar. Vit hugsa her um vinkonuna gjøgnum mong ár, Marionnu. Børnini

var bara ein dekn­ur, men onkuntíð høvdu teir hjálpardekn, sum las. Hjá Hjalgrími var hjálpar­dekn­urin Carl á Flatutrøð á Strondum, sum lærdi seg lestrar uttanat og kundi endur­geva teir eftir minni eins