urðarseyð. Annars havi eg hest. Hevur tú bát? Nei, ongan bát. Hvat er tín lívrættur. Eingin ivi: Ræst kjøt! Dugir tú at gera mat? Ja, tað geri eg. Lesur tú nógv. Ja, tað geri eg. Umframt dagbløðini lesi eg
eri rættliga kræsen, so eg eti ikke so fjølbroyttan mat. Haldi at ein av mínum yndisrættum er ræst kjøt. Eisni er ein piparbúffur ótrúliga góður av og á. Og so milliónbúffur, sum mamma ella eg geri sjálv
hvørki Jødum, Grikkum ella samkomu Guds! Og í kap. 8 í sama brævi sigur hann: Nú, viðvíkjandi at eta kjøt av avgudaofrum, so vita vit, at eingin avgudur er til í heiminum, og at eingin Gud er uttan ein. - [...] Kristus er deyður fyri!.......... Um tí matur er bróður mínum ástoyt, skal eg í allar ævir ikki eta kjøt, fyri at eg skal ikki vera bróður mínum ástoyt. Versini 4, 7, 9-11 og 13. (Les allan kapitulin). Av
síggja meg hvønn dag. Telist tann matur, tú fær av trøðni, millum lívrættirnar? Ja, avgjørt. Ræst kjøt og so blóðpylsan, sum konan ger. Haraftrat er ræstur speril høgt í metum heima hjá okkum. Er tú í
ov seinur. Tá hann kom segði hann, at hann hevði staðið í bíðirøð, fyri at keypa kjøt. Tá spyr polakkurin, “Hvat er kjøt”? Samstundis sum amerikumaðurin snýr sær á og spyr: “Hvat er ein bíðirøð”? Uttan
felagsskapurin í Føroyum, og endamálið var at upplýsa føroyingar um eitt nú vandan við at eta dálkað kjøt. Nú er umhvørvisaktivisturin aftur á klettunum, men hesaferð er endamálið at kunna um felagsskapin
verður: "Skal menniskja liva av nýggjum?" Tað eru tey sum halda, at menniskja ikki er annað enn bein, kjøt og blóð. Tey siga, at tá tú doyrt, so ert tú deyður. Tað hendir einki, tú verður burtur í grøvini
fingu Burger King, sum serfrøðingurin málber seg – var hópurin av proteinum, nógvur fiskur og nógv kjøt, nakað, ið er gott móti sjúkuni og heilsubót fyri fólk. - Sjúklingarnir í Føroyum eru ógvuliga he
hjá Karl F., var Viggo Dahl Christiansen, sum seinni fekk handil í Tórsgøtu. Handilin seldi eisini kjøtvørur, og Karl hevði slaktarí omanfyri húsini. Um heystið vórðu keypt heil fylgi av seyði, so tá
