ikki bríkslaði. Men vit kundu havt avgjørt hatta sjálvir, tí vit høvdu fleiri møguleikar, eisini aftan á at teir høvdu skorað til 2-2, heldur Jákup Mikkelsen, sum ikki kundi gera nakað við fyrra málið
ein av avgerandi løtunum í dystinum. StÍF misti takið, og VÍF, sum fáar minuttir áðrenn hevði verið aftan fyri 5-7, skeyt fimm mál á rað og kom sostatt upp á 10-7, áðrenn heimaliðið fekk fótað sær aftur. [...] og tað gekk út yvir kontraálopini, sum ongantíð gjørdust serliga vandamikil. Vestmenningar vóru aftan á dystin nøgdir við teirra innsats í álopsspælinum, meðan teir vóru eitt sindur meira misnøgdir við
nú fáa skipað viðurskifti við danir, bara tað er gull vert. »Frá høvdinum skalt tú hvalin skera«. Aftan á tað er gjørt og ikki fyrr, hava vit avlopsorku til at skipa hetta samfelag. Tá verður ein nýggjur
hevur fingið beint av vegnum hesi seinastu árini, so at ein fær betur skipað forrætningsviðurskifti aftan á at hava stríðst við byrjanartrupulleikar, til vit fingu vís nummar skipan. Tað er rættuliga nógvur
meðan frálíku tónleikararnir Jeppe Tuxen og Erik Svendsen Laustsen rættuliga kýttu seg ávikavist aftan fyri klaverið og trummurnar. Serliga var tað spælið hjá Erik Svendsen Laustsen, ið ein beit merki [...] onkur møguliga kundi funnist at, var at Teitur stóð heldur langt afturi á pallinum. Hann stóð mestsum aftan fyri hinar tónleikararnar. Men hetta er ikki nakað, ið beinleiðis ávirkar tónlistarligu framførðsluna
føroyska oljumálinum, og vilja serliga frætta um samráðingarnar við bretar um marknamálið. Er andlitið aftan fyri tíðindastovuna Tá Ritzau er kelda til tíðindini í donsku pressuni, verður bert tíðindastovan
hetta kan vera tilvild, men um somu tíð vísir tað, hvar bøkurnar eru settar í tíð. »Barbara« fer fram aftan á Marlborough, meðan »Beinta« fer fram um somu tíð sum søgnin og á døgum Marlboroughs. Beinta fær
navnið, vitunýra. Í fimtiárunum tekur eitt sterkt rák seg upp, um at fiskimørkini skulu flytast út. Aftan á mikið stríð og baks var okkara sjómark flutt út til 12 fjórðingar, 12. mars 1964. Og 1. januar 1978
hann gekk fyri einki. Farið so heldur og spæli okkurt. Vanliga siga vit, at tjóðskaparkenslan sprætt aftan á Napoleons kríggini, men hon er nógv eldri enn sum so. Hon er so gomul sum menniskja. Hugsa bara
siglir enn, siga tvørámenn. Sjálvur haldi eg meg minnast, at táverandi samferðslumálaráðharri nú aftan á hevur viðgingið sína óhepnu hond í samferðslumálum, og hann varð jú eisini loystur úr starvi av