eg ikki tosi tað. Eg haldi meg kenna føroyska mentan og hugsanarhátt, og tað havi eg kent sum ein styrki í mínum arbeiðið sum ríkisumboðsmaður, sigur hann. Longri samrøða við Dan Michael Knudsen kann lesast
var endað, og at eg fór at doyggja. Men nú havi eg tað gott, eg havi upplivað, at eg hevði meira styrki, enn eg helt meg hava. Eg havi lært nógv, lívið heldur fram, og eg eri framvegis her. Eg vildi ikki
strævnar tær eru, og hvussu einsamalla eg kenni meg, greiðir hon frá, meðan hon heldur um høvdið. Ein styrki hjá henni er, at hon dugir avbera væl at yrkja sangir. Hon hevur yrkt mangan sangin hesar svøvnleysu [...] rósan hon var á ferð. Vit lýsa frið yvir hesa rósu sum hvílir trygt í várs faðirs búð vit hjálp og styrki frá Gudi fáa ein dag vit rósuna skulu sjá.
og inn á heimspekiliga, metafysiska øki, har teir ikki grynna, sigur Gaarder. Hann heldur, at ein styrki hansara er júst at vera tilvitaður um, nær náttúruvísindin ikki kann svara meiri og noyðist at skiftast
skjótt konstatera, at eg ikki eri tann stóri gáttavaskarin. Heldur ikki gardinuskifting er nøkur styrki akkurát. So tey fyrigeva mær kanska, at eg ikki haldi tað vera so forferdiliga attraktivt fyri eina
Longsulin heim kann kanska trokast burtur eina tíð, men hesa tíðina vendir longsulin aftur við fullari styrki og so kemur ósemjan. Ikki tí vit ikki hava tað gott niðri, men røturnar gloyma vit ongantíð. Eg havi
í superliguni. - Føroyska kappingin var ikki so hørð, men í landsdystunum funnu spælararnir bæði styrki og støði til at fremja góð avrik. Vit spældu upp ímóti fleiri góðum landsliðum. Fingu javnleik ímóti
ið eg hevði runnið í eitt ár, byrjaði eg so smátt at venja styrki. Eg helt, at tað var tað, eg hevði brúk fyri, fyri at hava meira orku og styrki til at renna. Ryggur og bein fór at gera um seg, og tí valdi
til kappingina, ið var í gjár. – Vanliga fari eg ein rennitúr áðrenn morgunmat og venji síðani styrki seinni á degnum. Eg brúki nógva tíð uppá venjing, dagurin er ikki fullførdur uttan venjingina
Tað er gott at vera ”fitt/fittur”, men tað er langt frá nokk. Tað krevur fakliga vitan, psykiska styrki og skil fyri hvussu menniskju fungera og ávirkast. Heilt banalt, so krevur tað eisini fakliga vitan