trýst av landinum. Undir øllum umstøðum hevur hendan fráflytingin við sær, at vit missa týdningarmikla orku og eldhug frá teimum, sum eru millum 20 og 30 ár, og sum er ein avgerandi aldursbólkur fyri bæði
greiða frá el-veitingarlógini. Orkufyritøkurnar Effo og Magn vilja sleppa at framleiða og selja varandi orku og leggja somuleiðis fram, og Súsanna Berg umboðar Vinnuhúsið. Ráðstevnan snýr seg eisini um orkuskiftið
tá ið uppgávur verða fluttar millum almennar stovnar. Seinastu árini hava vit eisini brúkt nógva orku og pening til at talgilda nógvar tænastur, men kortini síggjast millum lítlar og ongar sparingar aftur
fingið boðið 8 nevndarsessir frá hinum báðum listunum og kunnu fáa formanssessin í sosialu nevnd og í orku- og umhvørvisnevndini. Men vit at bíða eitt sindur við at kalla býráðið saman, so er ein spinkul møguleiki
betri. Umframt at hjálpa teimum ungu úr sínum rústrupulleikum, leggur viðgerðarstovnurin Frælsi stóra orku í at útvega teimum bústað og arbeiðspláss ella skúla, alt eftir tørvi, so tey ungu kunnu koma víðari
fer eisini at hava við sær framstig, tá tað ræður um mótstøðuføri og veðurlagsbroytingar, varandi orku og umhvørvisvernd. - Samstundis eru stórir menningarmøguleikar, tí undirvísingarstovnar, vinnulív
frammanundan. * Summartíð var fyrstu ferð sett í gildi í Eysturríki og Týsklandi í 1916 fyri at spara orku og harvið olju, sum tørvur var á vegna Fyrra Heimsbardaga. * Fleiri evropisk lond fylgdu við 21. mai
eftir steðgin. Tá ið tíðin var farin at ganga undan, eydnaðist tað at minka um munin. Tað bar nýggja orku við sær, og tveir minuttir seinni varð 2-2. Undan hesum kappingarárinum flutti Meinhard Geyti úr NSÍ
noyðast at gera í gerandisdegnum, eitt nú bera tungar innkeypsposar, tá vit fara til handils, hava orku til at venja, arbeiða, spæla við okkara børn, ommu-og abbabørn og ymiskt annað. - Tá vit venja, gerast
Birgisson framførdu kabarettina í fjør. Tey fingur góðar afturmeldingar, og tað gav eina heilt serliga orku, at standa á pallinum. – Tú lærir okkurt hvørjaferð tú er við, og tað kemur okkum til góðar nú