lagdar omaná. Tað var so trongt ímillum salti og lúkurnar, at man ikki fekk staðið upprættur. Og hiti var eingin. Seinni høvdu skipini, vit ferðaðust við, millumdekk. Tá var mann atskildur frá farminum
eru í húsunum, sum hava staðið køld allan veturin. So tað fyrsta tey gera, er at fylla oljutangan. Hiti kemur spakuliga í húsini, og tey fara undir arbeiðið. Fyrst taka tey tveir veggir niður. Síðani fylla
ikki. Eg minnist ein døgurða, óskrællað sild beint úr tunnuni og eplir. Og sum vant var heldur eingin hiti. Harðlig útpurring og løgtingsval Eina náttina, meðan teir flestu lógu í fasta svøvni, var eitt øðiligt
Høgna at heilsa uppá. Tað er ein fastur táttur, sum fær Jákup at samla tankarnar. – Eisini tá eg hiti upp, so plagi eg at hugsa um hann. Hann var altíð fyrsti maður í Gundadali, so eg ímyndi mær, at hann
fyri at royna at eta ein bita. Eg kølnaði tá so brádliga av tí knappliga steðginum, at tað var sum at hiti ikki kom aftur í kroppin. Tveir fjórðingar róðu vit nú, til vit komu har hús vóru. Eg fór niðan í
hálendi og fjallaland. Uppi í hæddini eru næturnar kaldar. Niðri á láglendinum er aftur ímóti tropiskur hiti. Summa staðni eru oyðimerkur, har sum tað næstan ongantíð regnar. Aðrastaðni er tættur frumskógur
kanska fisk. So plagdu hon at koyra glóðirnar í bíleggaraovnin og so onkra torvu aftrat. Nú gjørdist hiti í kamarinum, og her vóru øll systkini. Jólatræ Tað var nær uppundir jól, og tað var sama heystið,
