fevnast, tí brátt følna tær angandi blómurnar og tað blíða kvøldarlotið verður til álandi vetrarstorm og brim, og tá skal gentan standa við neystini og rópa út síni klaguróp. Men róp gentunnar skulu ikki verða
verið, so var illa statt. Hendan dagin, Sosialurin var á oynni, varð lagt at á Víkini, tí ov nógv brim var á Eiðini. Regin greiðir frá, at postur kemur til oynna fimm dagar um vikuna, og tað er ikki so
hug til at fara tøssandi, fyrst gjøgnum rull og bólt á sjónum, fyri síðani at passa sær løgir millum brim og aldubrot, so komast kann á land í øllum góðum. Eg veit ikki, hvat politikarar og onnur halda um
1942 vóru viðingar farnir við 2 bátum úr Eiðsvík á fjall í Viðvík. Tá teir komu aftur var so nógv brim, at ikki slapst at við bátunum. Fyrri báturin, ið kom, var 5-mannafar. Teir vóru bidnir at rógva inn
lutaði burtur á Ólavsøku. Fyrr í vikuni fekk so Símun pappírini upp á bátin handað. Men av tí at brim var í Svínoy, so bar ikki til, at fáa bátin út til Svínoyar beinanvegin. Men Símun hevur ætlanir um
sigur Eyvindur, og nevnir droymandi, at serliga ein satsur í c kann gera nakað serstakt. ? Er talan um brim t.d, so er best, um síðsta slag ljóðar, tá síðsta strok verður málað. Síðsta strok í c moll!, staðfestir
smiðjuni í miðbýar-hjartan-um. Við ikki færri enn 32 listaverkum bjóðar Petur okkum at síggja sól og brim, mánalýsi, Hoyvíkina, Gásadal og Gøtu sand soleiðis sum sum listamaðurin sjálvur hevur upplivað tað
- Niklas Poulsen, Jóhan Dávur Højgaard, Mads Rosenberg, Bergur Gregersen - Janus W. Mortensen, Ovi Brim (Emil Ronaldsson, 73.), Jann Ingi Petersen, Hákun Edmundsson, Esmar Clementsen (Kristian Anton Andreassen
gjøgnum myrkur og storm, sum ýldi í gjáum. Sjálv var eg ógvuliga myrkarødd. Hvørki ísur í skorð ella brim við strond kundu forða honum at koma til ta fátæku smáttuna við jólagávum. Vit høvdu ikki nógv sjálvi [...] dalar og skørð, og stormurin ýlir í gjáum, so fjakkar Jesus enn á jørð við sínum jólagávum. 4. Ei brim við strond, ei ísur í skor kann Jesusi forða vegin; hann stígur inn for fátæks mans borð, har lítil
fólkinum, sum tá var í oynni. Hann sigur, at tá ið hvalurin á sinni gjørdi landgongd, var nokso nógv brim í Svínoy. - Hann kom niðan gjøgnum eina møl, og eg leyp oman og skar hann á háls, sigur Jógvan. Spakir